Uzależnienie od alkoholu jest chorobą, która może spotkać każdego. Bez względu na wiek, płeć czy pochodzenie społeczne. Trudna sytuacja rodzinna, utrata pracy czy śmierć kogoś bliskiego, wszystko to sprawia, że alkoholizm dotyka coraz większą liczbę osób. Chęć zgłębienia wiedzy w tym zakresie, skłoniła mnie do napisania poniższej pracy licencjackiej, której temat brzmi: „Uzależnienie od alkoholu wśród mężczyzn- przyczyny, konsekwencje i formy pomocy, na przykładzie autorskiego projektu szkolenia: Jak pracować z uzależnionymi od alkoholu mężczyznami?”. W mojej pracy głównie skupiłam się na uzależnionych od alkoholu mężczyznach, ponieważ ta tematyka jest mi bliższa. Przedmiotem mojego zainteresowania były konsekwencje, motywacje w trzeźwieniu oraz formy pomocy, jakie są udzielane osobom uzależnionym. Celem mojej pracy jest, poprzez omówienie teoretycznie umocowanych podstaw związanych ze zjawiskiem alkoholizmu, poznanie istoty syndromu uzależnienia oraz jego konsekwencji. W mojej pracy, postaram się udowodnić, że osoby uzależnione od alkoholu, zmagają się z chorobą, która przysparza im wiele problemów. Jednak przy odpowiedniej motywacji oraz profesjonalnej pomocy, są oni w stanie podjąć terapię i zaprzestać spożywania alkoholu. Pierwszy rozdział odnosi się do teorii związanej z tematem uzależnienia od alkoholu. Zawarte są w nim wszelkie definicje oraz pojęcia, które związane są z problemem alkoholowym. Pozwalają one spojrzeć na to zjawisko z szerszej perspektywy. Bardzo ważną kwestią jest fakt, iż uzależnienie od jakichkolwiek środków psychoaktywnych jest chorobą. Wiele ludzi nie zgadza się z tym twierdzeniem. Jest to problem, który dotyka każdą grupę społeczną. Dlatego w pierwszym rozdziale odniosłam się również do grupy kobiet. Poruszyłam kwestie związane z intensywnością picia alkoholu, reagowaniem organizmu na niego oraz różnicami w prowadzeniu terapii z kobietami. Kolejny rozdział dotyczy przyczyn, konsekwencji oraz motywacji w uzależnieniu. Alkoholikowi jest trudno przyznać się do swojego uzależnienia, zarówno przed bliskimi, jak i przed samym sobą. Próbuje on jak najdłużej ukrywać swój problem, ponieważ obawiają się krytyki ze strony innych. Zatem, aby alkoholik mógł podjąć leczenie bardzo ważna jest motywacja zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna. Każdy, musi mieć osoby, które będą go wspierać podczas tego trudnego momentu, ale przede wszystkim inicjatywa podjęcia leczenia musi wyjść od osoby uzależnionej, wtedy terapia będzie bardziej skuteczna. W Polsce mamy do czynienia z wieloma ośrodkami pomocy terapeutycznej. Jednak nie jest to jedyna droga do trzeźwienia. W tym rozdziale został poruszony temat, form pomocy osobom uzależnionym, ponieważ większość alkoholików nie ma świadomości, kto im może pomóc oraz gdzie mogą szukać pomocy. W trzecim rozdziale tematyka obejmuje teorię związaną z różnego rodzaju warsztatami oraz szkoleniami. Na początku został wyjaśniony termin szkolenia, jak również różnice związane z innymi formami dokształcania

Moja praca licencjacka składa się z dwóch części. Pierwsze dwa rozdziały ściśle wiążą się z tematem mojej pracy, natomiast kolejne obejmuje tematyka szkolenia. W rozdziale pierwszym skupiłam się na ważnych w niniejszej pracy definicjach. Opisałam czym jest mowa i co się na nią składa, a także przedstawiłam terminy wad i zaburzeń mowy według różnych autorów. Jako, że tematem mojej pracy są wady i zaburzenia wymowy u dzieci w wieku przedszkolnym, scharakteryzowałam dziecko przedszkolne i poszczególne etapy według których przebiega rozwój mowy. Był to okres melodii, wyrazu, zdania i swoistej mowy dziecięcej. Poruszyłam również kwestię wpływu środowiska na kształtowanie się mowy najmłodszych i podkreśliłam jak ważne jest przekazywanie prawidłowych wzorców. W następnym rozdziale opisałam klasyfikację, przyczyny, a także wady i zaburzenia wymowy, które najczęściej występują w wybranym przeze mnie etapie. Była to dyslalia na którą składa się sygmatyzm, mowa bezdźwięczna, rotacyzm, kappacyzm, gammacyzm, lambdacyzm, betacyzm, rynoalia, palatolalia, a także afazja, opóźniony rozwój mowy oraz jąkanie. W drugiej części wyjaśniłam przyczynę zapotrzebowania na szkolenia, przedstawiłam niezbędne definicje, a także opisałam cykl Kolba według którego konstruowałam warsztat szkoleniowy. W końcowej części zaprezentowałam szkolenie dla rodziców pt. "Wada wymowy- nie taka straszna", którego nadrzędnym celem było przekazanie rodzicom podstawowej wiedzy dotyczącej wad wymowy oraz zachęcenie ich do stymulowania rozwoju mowy dziecka.

Praca szeroko przedstawia praktykowane we spółczesności rytualne i ceremonialne formy wkraczania adolescentów w wiek dorosły. Prezentacja objęła sposób wkraczania w dorosłość w różnych wybranych kulturach. Kulturze Aborygenów, w plemieniu Aszantów, w kulturze Indian Zuni oraz kilka form obecnych we współczesnych społeczeństwach Meksyku, Stanów Zjednoczonych i Japonii, w tym osiągania dorosłości w katolicyzmie i judaizmie. Zasadniczą część pracy poprzedza część teoretyczna, w której opisane zostały następujące zagadnienia: wskaźniki dorosłości w jej naukowym i potocznym ujęciu, pojęcia związane ze stawaniem się dorosłym- uściślenia terminologiczne, koncepcja wschodzącej dorosłości, koncepcja rytuału przejścia, doniosłość fazy liminalnej rytuału przejścia i współczesna realizacja rytuału przejścia. Pracę kończy rozdział będący porównaniem sposobów stawania się dorosłym we współczesnych kulturach. Analiza sposobów wkraczania w dorosłość, dokonana przez autorkę i literatura naukowa pozwalają zauważyć różnice w sposobach wchodzenia w dorosłość we współczesnych kulturach. Specyfikę przemian rytuałów inicjacyjnych na przykładzie kultury współczesnej Japonii, społeczną i edukacyjną doniosłość rytuałów inicjacyjnych. Kontrowersyjność zagadnienia rytualnego wymiaru wchodzenia w dorosłość w refleksji naukowej, uniwersalny wymiar czynności rytualnych. Ponadto można stwierdzić, że faza liminalna rytuału przejścia stanowi odpowiednik wkraczania w dorosłość i zasadność rozpatrywania stawania się dorosłym we współczesności w kontekście pojęć communitas i liminalności. Wnioskiem pracy licencjackiej jest stwierdzenie, że zaprezentowane w niej rytuały inicjacyjne, sakramenty czy święta stanowią potwierdzenie, iż stawanie się dorosłym we współczesnych kulturach jest doniosłym wydarzeniem. Znajduje ono wyraz w różnorodnych formach jego celebracji. Różnorodność ma miejsce w zakresie rozumienia wieku traktowanego jako próg dorosłości, form ,,inicjacji” oraz jej przebiegu.

Tematem mojej pracy licencjackiej jest ,,wpływ przedszkola na rozwój dziecka - projekt warsztatów dla rodziców''. Praca składa się z dwóch części. Pierwsza część składa się z części teoretycznej. Opisuje w niej pojęcia takie jak przedszkole, podstawę programową, rozwój oraz adaptację. Następnie wspominam, jak ważna jest zabawa dla dziecka w wieku przedszkolnym. Wyjaśniam czym jest wspomaganie rozwoju psychoruchowego i w jaki sposób rodzice mogą pomóc swojemu dziecku. Omawiam podstawę programową, która dzieli się na: wychowanie umysłowe, wychowanie estetyczne, wychowanie społeczno- moralne oraz wychowanie zdrowotne. Wyjaśniam w jaki sposób dzieci uczą się czytania i pisania. Opisuję jakie funkcje powinien pełnić pedagog pracujący w przedszkolu oraz o jego zdolnościach. Poruszam kwestie dotyczące dobrych relacji między pedagogami a rodzicami. Opisuję cele do których pedagog powinien dążyć oraz jakie musi stosować formy współpracy z rodzicami, aby te cele zrealizować. Druga część składa się z części teoretycznej oraz szkoleniowej. Przedstawiam definicje szkolenia oraz jego cele. Opisuję dwa rodzaje szkoleń - zamknięte i otwarte. Wspominam o metodach, jakie zawarłam w swoim warsztacie. Opisuję cykl D. Kolba. Następnie przeprowadzam szkolenie odnośnie problemów adaptacyjnych dziecka 3-letniego w przedszkolu, przeznaczonego dla rodziców. Zaznaczam co jest celem mojego szkolenia oraz opisuję podstawowe informacje odnośnie uczestników. Opisuje, jakie korzyści będą mieli rodzice po zakończonym szkoleniu. Po krótkiej charakterystyce grupy omawiam szkolenie. Po przeprowadzonym szkoleniu trener rozdaje ankiety przez co dowiaduje się co się uczestnikom podobało a nad czym musi popracować.

Niniejsza praca ma na celu przybliżenie procesu rozwoju mowy oraz czynników, które na ten proces wpływają. Nacisk został położony głównie na wpływ środowiska rodzinnego. Pierwszą część pracy stanowią teoretyczne podstawy mowy. Na początku znajduje się przegląd definicji najważniejszych pojęć wynikających z tematu pracy: mowy, środowiska wychowawczego, zaburzeń mowy i całościowego rozwoju dziecka. Następnie dokonano analizy najważniejszych teorii rozwoju mowy, stworzonych przez różnych autorów. Dalej przedstawione są determinanty rozwoju mowy, do których można zaliczyć: ośrodkowy układ nerwowy, narządy mowy, narząd słuchu oraz pomocniczy narząd wzroku. W drugiej części pracy znajduje się przegląd powstałych klasyfikacji zaburzeń mowy. Następnie scharakteryzowane są objawy i przyczyny poszczególnych, najczęściej występujących zaburzeń mowy z podziałem na endogenne i egzogenne. Można wymienić wśród nich: dyslalię, afazję, dysartrię, środowiskowe ograniczenie lub zniekształcenie rozwoju mowy, mutyzm, jąkanie oraz opóźnienie rozwoju mowy. Trzecia część pracy stanowi analizę wpływu konkretnych czynników wynikających ze środowiska wychowawczego dziecka na rozwój mowy. Uwzględniony jest tutaj podział na czynniki stymulujące, jak: mówienie do dziecka, pozytywny klimat emocjonalny, sposób karmienia, czytanie czy proste ćwiczenia logopedyczne oraz na czynniki hamujące rozwój. Do tych drugich zaliczyć można: stosowanie mowy dziecięcej, nadmierny rygoryzm, brak odpowiednich wzorców wymowy, teratogeny oddziałujące na matkę i płód w czasie ciąży, ograniczanie kontaktów, zbyt długi okres zezwalania dziecku na ssanie smoczka lub kciuka, a także wpływ telewizji i komputera. W odniesieniu do analizy powyższych zjawisk w trzeciej części znajduje się również opis istoty profilaktyki logopedycznej. Kolejna część mojej pracy jest teoretyczną podstawą warsztatu zaprojektowanego dla rodziców. Opisane są w niej definicje i rodzaje szkoleń oraz przeanalizowana została koncepcja uczenia się przez doświadczenie autorstwa Davida Kolba. Dalej znajduje się charakterystyka poszczególnych metod pracy zastosowanych w projekcie, takich jak: wykład, dyskusja, burza mózgów, analiza przypadku, ćwiczenia integracyjne, odgrywanie ról, ćwiczenia egzystencjalne i energetyzujące. Ostatnią część pracy stanowi projekt warsztatu, który można przeprowadzić z rodzicami zainteresowanymi tematyką mowy dzieci i możliwościami oddziaływania na nią. Przedstawiony jest w nim prawidłowy przebieg rozwoju mowy, objawy i przyczyny najczęstszych zaburzeń oraz znaczenie profilaktyki logopedycznej. Użyte ćwiczenia pomogą rodzicom nabyć odpowiednią wiedzę, umiejętności oraz postawę wobec rozwoju i zaburzeń mowy dzieci. Warsztat wspiera również refleksyjne postrzeganie swoich oddziaływań wychowawczych oraz przedstawia propozycje ćwiczeń, które mogą być przeprowadzane z dziećmi w celu stymulowania rozwoju mowy.

Stereotypowy wizerunek osób starszych jest uzależniony od oczekiwań społecznych. Oczekiwania te odnoszą się najczęściej do stylu życia, pełnionych ról społecznych, które są często narzucane seniorom, a także roszczeń w stosunku do sposobu zachowywania się i podejmowanych aktywności. Aktualnie na stosunek do osób starszych mają wpływ media, które w sposób niekorzystny przedstawiają ludzi w tej kategorii wiekowej. Osoby starsze w mediach przedstawiane są jako grupa ludzi znajdująca się u schyłku życia. Należy próbować zmienić ten tok myślenia młodych ludzi o seniorach jako osobach ograniczonych. Celem poniższej pracy jest ukazanie starości jako etapu życia równie aktywnego i satysfakcjonującego co poprzednie. Niestereotypowe wizerunki starości, które wybrałam spośród wielu i które przedstawiam w swojej pracy są dowodem na to, że seniorzy mimo ograniczonych możliwości mogą realizować swoje cele i marzenia, a ich życie na emeryturze może być przepełnione pasjami, które napędzają ich do życia każdego dnia. Dlatego w pierwszym rozdziale mojej pracy pragnę przedstawić oblicza starości prezentując definicję starości oraz etapy charakterystyczne dla tego okresu życia. Przybliżam w nim różnorodne ujęcia starości jak również jej wyznaczniki. Rozdział ten zaznajamia z fizycznymi i umysłowymi zmianami jakie zachodzą na tym etapie życia, a także wpływ tych zmian na zachowanie, relacje i styl życia seniorów. Drugi rozdział dotyczy kultury popularnej, a także środków masowego przekazu. Media masowe, podręczniki szkolne oraz inne źródła mające z założenia charakter edukacyjny, kreują w ludziach przekonania i opinie, nie zawsze zgodne z rzeczywistością. Trzeci rozdział ukazuje wybrane niestereotypowe wizerunki starości. Przedstawiam w nim starość jako okres życia równie przyjemny, aktywny i pełen pasji co wcześniejsze. Wirginia Szmyt, Helena Norowicz i Stanisław Kowalski to seniorzy, którzy łamią stereotypy na temat ludzi na emeryturze. Aby przybliżyć wizerunki wybranych seniorów, wywiady, blogi i czasopisma ich opisujące zamieszczone w Internecie poddałam analizie treści. Starość to czas, który można przeznaczyć na spełnienie swoich marzeń, na które wcześniej brakowało czasu, jak również na edukację czy realizowanie swoich pasji. Dowodem na to, są zaprezentowane przeze mnie wizerunki seniorów. Nie zwalniają tempa mimo wieku. Nie wpisują się w stereotypowy wizerunek seniora, próbują przekonać ludzi młodych jak i resztę seniorów, że warto dać starości szansę, bo może nas pozytywnie zaskoczyć.

Tematem niniejszej pracy są zaburzenia odżywiania takie jak anoreksja, bulimia i otyłość na przykładzie autorskiego szkolenia dla rodziców. Omawiana materia jest niezwykle ciekawa, ponieważ zaburzenia odżywiania są aktualnym problemem dzisiejszych czasów. Należy zauważyć, że problematyka ta nie dotyczy jedynie ludzi cierpiących na zaburzenia łaknienia, ale również ich osób bliskich. Z tego powodu w pracy dużo uwagi poświęcono autorskiemu szkoleniu dla rodziców i opiekunów, których dzieci i podopieczni borykają się z analizowanym problemem. W pierwszej części pracy skupiono się na wprowadzeniu w temat poprzez opis historycznego aspektu zaburzeń odżywiania, definicje tego pojęcia oraz wskazanie jego dwóch najpopularniejszych klasyfikacji. W części drugiej dokonano charakterystyki rozpatrywanych zaburzeń i ich profilaktyki. Trzecia część poświęcona została przygotowaniu i prowadzeniu szkoleń. Istotnym dla tego zagadnienia aspektem jest metodyka dlatego też zwrócono na nią dużą uwagę. W czwartym rozdziale przedstawiono autorski projekt szkolenia dla rodziców i opiekunów. Został on oparty o metodę Cyklu Kolba, która polega na uczeniu się przez doświadczenie. Głównym celem opracowanego szkolenia jest zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielenia wsparcia dla dziecka lub podopiecznego, które zmaga się z zaburzeniami odżywiania. Tematem przewodnim jest więc próba znalezienia odpowiedzi na pytanie jak pomóc dziecku? W niniejszej pracy skupiono się na powyższych aspektach aczkolwiek należy pamiętać, że poruszana problematyka jest niezwykle rozległa.

Tytułem mojej pracy licencjackiej jest: „Zespół FAS- zagrożenia i konsekwencje dla rozwoju dziecka na przykładzie autorskiego projektu warsztatu dla adolescentów: Płodowy Zespół Alkoholowy FAS- jak go uniknąć i nie zaszkodzić swojemu dziecku?”. Pracą tą chciałabym zwrócić uwagę na istotność i powagę tego tematu. Nie jest on zbyt popularny, niewiele ludzi zdaje sobie z niego sprawę, stąd tak wiele przypadków tej choroby, na którą niestety nie ma lekarstwa. Mało kto również zdaje sobie sprawę z tego, że tak rozległe zaburzenie jak FAS ma tylko jedną przyczynę –alkohol spożywany w czasie ciąży. Kolejno w swoich rozdziałach omówię najważniejsze moim zdaniem kwestie dotyczące Płodowego Zespołu Alkoholowego. W pierwszym rozdziale skupiłam się na teoretycznym wyjaśnieniu tej choroby, podaniu jej definicji, a także na ukazaniu wpływających na nią teratogenów i jej przyczyn. Kolejna część zawiera opis defektów zdrowotnych dziecka w okresie prenatalnym, rozwój centralnego układu nerwowego i mózgu. Następnie przejdę do mitów dotyczących alkoholu i ciąży, jest ich bowiem bardzo wiele. W kolejnych punktach opiszę konsekwencje występujące u chorych w okresie niemowlęcym, wczesnego dzieciństwa, dojrzewania i dorosłości. Rozdział trzeci jest przeznaczony opisowi warsztatu, przez teoretyczne informacje na jego temat, po metody, które sama zastosowałam w swoim projekcie. Sam warsztat znajduje się w ostatnim, czwartym rozdziale.

Praca dyplomowa nosi tytuł „Zjawisko nieśmiałości dziecięcej w młodszym wieku szkolnym. Aspekty pedagogiczne i diagnostyczne. Projekt szkolenia na podstawie autorskiego warsztatu”. Praca ta, została napisana w celu uświadomienia czytelnikowi jak powszechne, a jednocześnie jak istotnie trudne zjawisko stanowi nieśmiałość. Statystyka pozwala na stwierdzenie, że zaledwie od 5 do 10% populacji nie jest objęta tym problemem, bądź nie miała z nim do czynienia.Autor uznał, że zachodzi szczególna potrzeba zgłębienia wiedzy na temat nieśmiałości dziecięcej przez pedagogów szkolnych, gdyż powiązana być ona może w naturalny sposób z ich środowiskiem pracy. Publikacja ta może również okazać się przydatna dla jakichkolwiek osób pragnących poznać etiologię, charakterystykę i sposoby radzenia sobie z nieśmiałością dziecięcą.W tej publikacji czytelnik znajdzie dużą dawkę rzetelnych informacji dotyczących wyżej wymienionego zagadnienia. Pierwszy rozdział poświęcony został aspektom diagnostycznym nieśmiałości. Rozpoczyna się on od wyjaśnienia tego pojęcia.Umieszczone zostały w nim definicje nieśmiałości proponowane przez różnych autorów. W drugim podrozdziale czytelnik znajdzie charakterystykę dziecka nieśmiałego.Głównym jego celem jest uporządkowane wiedzy dotyczącej reprezentatywnych objawów nieśmiałości, zarówno w sferze behawioralnej, jak również poznawczej i samoorientacyjnej.Na końcu pierwszej części znajduje się opis młodszego wieku szkolnego zwanego także późnym dzieciństwem.Zawarte w tym podrozdziale informacje dotyczą charakterystycznych dla tego okresu zmian oraz etapów rozwojowych. Celem kolejnego rozdziału jest wyjaśnienie czytelnikowi, co może przyczyniać się do powstania nieśmiałości. Rozdział ten zawiera etiologię tejże przypadłości. Wyjaśnione zostają w nim jej społeczne uwarunkowania, biologiczne podłoże wraz z podziałem na ujęcie genetyczne i organiczne, a także informacje o tym, jaki wypływ na to zjawisko może mieć osobowość. Nie zabrakło również wyjaśnienia jaki wpływ na powstawanie nieśmiałości ma wychowanie. Podjęta także została próba wyjaśnienia jak zrozumieć dziecko nieśmiałe. W tym rozdziale czytelnik znajdzie informacje jak czuje się dziecko nieśmiałe przez większość czasu. Trzeci rozdział powstał, aby przedstawić jak kształtuje się w dziecku poczucie kompetencji.Ponadto czytelnik może znaleźć opis ilościowych zmian jakie zachodzą w percepcji samego siebie i zajmowanej pozycji wśród rówieśników.Założeniem czwartego rozdziału jest wspieranie dziecka z ową dysfunkcjonalnością.Pierwszy fragment zawiera propozycje jak można wspierać dziecko nieśmiałe, wyjaśnia jak ważna jest prawidłowa identyfikacja problemu.W kolejnym etapie przybliżone czytelnikowi zostaje zagadnienie, jak istotnym czynnikiem przy leczeniu nieśmiałości jest wsparcie społeczne oraz stwarzanie odpowiednich warunków do nauki.Kolejny rozdział zawiera krótką metodykę dotyczącą szkoleń. Czytelnik dowie się czym jest szkolenie, jak je prowadzić aby było skuteczne oraz jakie są j

W niniejszej pracy przedmiotem badań jest absolwent przedszkola Marii Montessori w środowisku szkolnym. Praca składa się z trzech części: teoretycznej, metodologicznej i empirycznej. Część teoretyczną podzielono na dwa rozdziały. W pierwszym opisano przedszkole, jako instytucje edukacyjną, jego status, cele i funkcje, strukturę organizacyjną, metodyczny aspekt edukacji przedszkolnej oraz kompetencje i kwalifikacje, jakie powinien posiadać nauczyciel wychowania przedszkolnego. Z kolei w drugim rozdziale teoretycznym przedstawiono edukację przedszkolną w ujęciu Marii Montessori. Zostały opisane tam założenia edukacji przedszkol-nej, aspekt metodyczny oraz formy uczenia się dziecka charakterystyczne dla systemu Marii Montessori. W ostatnim paragrafie zostały przestawione walory wychowawcze edukacji Marii Montessori. W części metodologicznej została opisana procedura badawcza. Określono przedmiot i problematykę badań własnych, sformułowano cel poznawczy, teoretyczny i praktyczny, a także opisano odpowiednie metody badawcze, charakterystyczne dla badań jakościowych. Zawarta jest również krótka charakterystyka terenu i grupy badawczej. W rozdziale empiryczny analizie poddane zostało szkolne funkcjonowanie absolwentów przedszkola Marii Montessori, uwzględniające następujące elementy: kompetencje absolwentów przedszkola Marii Montessori w kontekście gotowości szkolnej, absolwenci przedszkola Marii Montessori w roli ucznia, specyfika szkolnej edukacji absolwentów przedszkola Marii Montessori, nauczycielskie kompetencje do pracy z absolwentami przedszkola Marii Montessori w środowisku szkolnym.

Głównym celem pracy było omówienie zależności pomiędzy rynkiem pracy a zatrudnieniem absolwentów szkół wyższych, a także wyjaśnienie przyczyn, dlaczego absolwenci szkół wyższych mają problemy ze znalezieniem pracy. Czy doświadczenie zawodowe to jedyne kryterium do osiągnięcia sukcesu na rynku pracy? Praca składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym rozdziale została przedstawiona ogólna charakterystyka rynku pracy, informacje o popycie i podaży na rynku pracy, a także o zależności tych zjawisk oraz zostało scharakteryzowane zjawisko bezrobocia. Drugi rozdział tej pracy obejmuje ogólną sytuację absolwentów szkół wyższych na rynku pracy oraz kwestie związane z zależnością pomiędzy systemem edukacji a rynkiem pracy. W trzecim rozdziale skupiono szczególną uwagę na dolnośląskim rynku pracy. Zawiera charakterystykę Dolnego Śląska i jego sytuację na tle innych województw oraz położenie absolwentów na dolnośląskim rynku pracy, a także omówiono trudności, z jakimi spotykają się studenci przy szukaniu pracy. Z badań wynika, iż obecnie można zauważyć niepokojającą sytuację na rynku pracy, ze względu na spadek zainteresowania ze strony uczniów kierunkami studiów, na które występuje obecnie bardzo duże zapotrzebowanie. Analizując wyniki badań dotyczących kierunków kształcenia w szkołach wyższych, można stwierdzić, iż kierunki ekonomiczno-administracyjne są najczęściej wybieranymi kierunkami przez studentów. Jednak obecnie wskaźnik studentów na owych kierunkach się obniżył, co świadczy o zbyt dużej ilości specjalistów z danej dziedziny na rynku pracy. Niepokojąca jest zbyt mała ilość absolwentów kierunków technicznych, gdyż obecnie istnieje na nie ze strony pracodawców znaczne zapotrzebowanie. Natomiast rośnie procent studentów kierunków humanistycznych oraz społecznych. Odnotowano znaczny wskaźnik trudności z zatrudnieniem u osób, które ukończyły dane kierunki. W związku z powyższym występuje znaczna rozbieżność między zapotrzebowaniem rynku pracy, a kierunkami preferowanymi przez absolwentów. Młodzież powinna posiadać aktualną wiedzę na temat systemu edukacji, a co za tym idzie – rynku pracy. Dopiero wtedy pojawia się możliwość wyboru takiej drogi kształcenia, która pozwoli na realizację zawodowych oraz osobistych ambicji.

Tematem pracy jest sytuacja absolwentów uniwersytetów na rynku pracy, przy uwzględnieniu specyfiki i uwarunkowań owego rynku oraz problemu bezrobocia. Ukazany został tu obraz uniwersytetu w świetle tradycji i reform związanych z procesem bolońskim oraz charakterystyka nauczania akademickiego. W III rozdziale pracy opisane zostały cechy w jakie wyposażony powinien być absolwent uniwersytetu, w zestawieniu z kwalifikacjami wymaganymi przez pracodawców. Została tu również ukazana sytuacja absolwenta na dzisiejszym, niestabilnym i dynamicznie rozwijającym się rynku pracy. Absolwenci stawiają czoła wysokiej konkurencji oraz coraz większym wymaganiom pracodawców. Dyplom ukończenia studiów jest dziś jedynie wstępem na rynek pracy, gdzie zaczyna się rozwój, dokształcanie i całożyciowe uczenie się. Przyszłość edukacji w szkołach wyższych determinuje w dużym stopniu rozwój techniczny i informacyjny.

Praca licencjacka porusza tematykę adaptacji dziecka 3-letniego do instytucji przedszkola. W pierwszym rozdziale przedstawione jest sylwetka psychofizyczna dziecka, ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju umysłowego, społecznego i emocjonalnego dziecka. W dalej części pracy przedstawiam proces adaptacji. Jak jest definiowany, jakie elementy się na niego składają. Pokazuję istotę procesu, cele i zadania adaptacji, a także czynniki warunkujące jej prawidłowy przebieg. Pokazuję również etap przeprowadzania procesu adaptacji w przedszkolu. W trzecim podrozdziale skupiam się na nauczycielu jako na osobie warunkującej prawidłowy rozwój dziecka w okresie adaptacji. Pokazuję jego funkcję i zadania, wskazuję na kompetencje jakie powinien posiadać. Praca licencjacka skupia się w dalszej części na projekcie edukacyjnym. Przedstawione jest jego definicyjne ujęcie, podział, a także etapy. Dowiadujemy się również w jaki sposób najlepiej stworzyć program edukacyjny związany z adaptacją dziecka do instytucji przedszkola. W dalszej części opisany jest autorski program edukacyjny, jego cele i zadania oraz przedstawione są scenariusze jego realizacji. Podsumowując zakończony projekt edukacyjny przedstawiam czym jest ewaluacja. Tutaj również ukazuję jej definicyjne pojęcie przez różnych autorów. Przedstawiam jej cele i zadania, a w dalszej części etapy jej przeprowadzania. Kończąc ostatni rozdział pracy przedstawiam kontekst edukacyjny swojego projektu. Dokonuję autoewaluacji własnych działań oraz projektu edukacyjnego. Przedstawiam pola działania, zrealizowane zadania i własne refleksje. W zakończeniu pracy przedstawiam wszystkie jej aspekty i jeszcze raz przedstawiam istotę procesu adaptacji dziecka 3-letniego do instytucji przedszkola.

Tematem mojej pracy była „Adaptacja dziecka trzyletniego do warunków przedszkolnych”. Przygotowując się do napisania pracy dokonałam przeglądu literatury z zakresu psychologii i pedagogiki. Pierwsza część pracy składa się z założeń głównie teoretycznych, w których szczególną uwagę poświęcam sylwetce emocjonalnej oraz społecznej dziecka. Opisuje wpływ środowiska na adaptacje dziecka, oraz role nauczyciela w procesie adaptacji dziecka do warunków przedszkolnych Moje cztery scenariusze zrealizowałam w grupie najmłodszej, które głównie składały się z zabaw, ale również pojawiła się w nich część teoretyczna oraz ćwiczenia, mające na celu integrację grupy przedszkolnej oraz budowanie pewności siebie . Częścią pracy jest również ewaluacja pracy dydaktycznej nauczyciela. Dokonałam w niej wyboru metod, oraz technik którymi posłużyłam się podczas przeprowadzenia zajęć. W ostatniej części mojej pracy prezentuje refleksje, oceniając moje mocne oraz słabsze strony.

Praca składa się z 3 głównych rozdziałów. Pierwszy z nich zawiera informacje dotyczące charakterystyki rozwoju trzylatków i ich adaptacji do przedszkola. Drugi rozdział to informacje na temat metodologii i przebiegu badań. Kolejny rozdziały to analiza wyników przeprowadzonych badań.

W mojej pracy podjęłam próbę zbadania przebiegu adaptacji dzieci trzyletnich w grupie przedszkolnej. Praca zawiera analizę teoretycznych zagadnień z dziedziny adaptacji. Przedstawione zostały w niej definicje adaptacji w ujęciu przedstawicieli pedagogiki, psychologii oraz socjologii. Dokonany został także przegląd literatury z zakresu właściwości rozwojowych dzieci trzyletnich. Poruszone są w nim kwestie rozwoju fizycznego, motorycznego oraz psychicznego i umysłowego. Znajduje się w nim również charakterystyka rozwoju mowy dzieci w wieku trzech lat oraz przedstawione są dane dotyczące ich rozwoju emocjonalno-społecznego. Opisane są rozważania na temat roli rodziny w procesie adaptacji. Zawierają one pojęcia związane z rodziną i funkcjami jakie pełni wobec swoich członków. W pracy podkreślona została rola rodziny w przystosowaniu się dziecka do przedszkola. Zaprezentowana jest analiza literatury, w której autorzy odnoszą się do roli przedszkola w procesie adaptacji. W szczególności eksponuje ona rolę nauczyciela, a także kładzie nacisk na istotę przystosowania otoczenia i organizację czasu w przedszkolu. Wyróżnione zostało pojęcie zabawy, która jest uważana za główny czynnik adaptacji, a także podstawową i najważniejszą aktywność dzieci w przedszkolu. Ujęta jest również istota współpracy rodziny ze środowiskiem przedszkolnym, a także czynniki ułatwiające i utrudniające przystosowanie się dzieci do przedszkola. W pracy znajdują się definicje terminów metodologicznych, takich jak: przedmiot badań, cel badań, problem badawczy. Dokonana jest w także analiza i porównanie podejścia jakościowego i ilościowego w badaniach społecznych. Wyjaśnione są także poszczególne metody badawcze, a w szczególności metoda indywidualnych przypadków. Rozdział metodologiczny pracy zawiera podrozdział poświęcony technikom i narzędziom badawczym. W końcowej części pracy znajduje się analiza wyników badań, która jest szczegółowym opisem i interpretacją przeprowadzonych przeze mnie wywiadów z rodzicami i nauczycielami. Badania te przedstawiają uwarunkowania procesu prawidłowej oraz zakłóconej adaptacji. Ostatnią częścią pracy magisterskiej jest podsumowanie, które podkreśla praktyczne zastosowanie zagadnień poruszonych w niniejszej pracy.

W pierwszym rozdziale pracy ujęte jest co to jest adaptacja, jakie są czynniki warunkujące adaptacje dzieci 3 - letnich do przedszkola, ujęty jest rozwój fizyczny i ruchowy, umysłowy, emocjonalny i społeczny i rozwój mowy u dzieci 3 - letnich, ujęte są trudności dziecka w trakcie adaptacji, jaką rolę pełni rodzic w przygotowaniu dziecka do podjęcia edukacji przedszkolnej, a także ujęty jest program wstępnej adaptacji. Drugi rozdział dotyczy metodologii, ujęty jest tam cel pracy, problemy szczegółowe, metoda - indywidualnych przypadków, technika - wywiadu i obserwacje. Ostatni rozdział pracy dotyczy badań jakie zostały przeprowadzone. W ostatnim rozdziale są opisane badane dzieci i ich adaptacja, ich rysunki i opisy do rysunków.

Celem pracy "Adaptacja dzieci sześcioletnich w szkole" jest zwrócenie uwagi na proces adaptacji dziecka w szkole w wieku sześciu lat.Pierwsze tygodnie pobytu dziecka w nowej szkole i grupie rówieśniczej są dla dzieci trudne.Rozpoczęcie nauki w szkole to ważny i znaczący, który wiąże się z radykalnymi zmianami,a przede wszystkim z przejściem z roli przedszkolaka do roli ucznia. Obraz dziecka w roli ucznia kształtuje się pod wpływem doświadczeń szkolnych. Dobry start w szkole to pozytywny wpływ na kompetencje społeczne dziecka i jego osiągnięcia szkolne na dalszych szczeblach edukacyjnych. Dlatego bardzo ważna jest umiejętność radzenia sobie z własnymi emocjami, pokonywanie trudności, umiejętność podporządkowania się nieznanym dotąd regułom, zasadom czy wysokiego stopnia kontroli zachowania.Dlatego warto pamiętać, że gotowość szkolna to nie tylko przywiązywanie wagi do takich umiejętności dziecka jak: czytanie, pisanie i liczenie. To także rozwój procesów emocjonalno-społecznych, które obejmują funkcjonowanie w grupie rówieśniczej, emocje oraz normy i zasady. Praca składa się z trzech rozdziałów.W pierwszym rozdziale dokonano charakterystyki dziecka sześcioletniego w kontekście zdolności potrzebnych do prawidłowej i efektywnej adaptacji w szkole.Dokonano analizy literatury przedmiotu w celu ukazania wielowymiarowości pojęcia adaptacji w zależności od orientacji teoretycznej. W rozdziale tym zaprezentowano także wszystkie predyspozycje psychiczne i fizyczne dziecka sześcioletniego, które są konieczne do podjęcia obowiązku szkolnego. odwołując się do literatury przybliżono sylwetkę nauczyciela. Jego kompetencje, cechy osobowościowe, relacje z dzieckiem sprzyjające właściwej adaptacji dziecka w szkole. W rozdziale drugim przedstawiono autorski projekt działań edukacyjnych, którego celem było ułatwienie wejścia w środowisko szkolne, nawiązanie kontaktów społecznych z rówieśnikami i z nauczycielem.Zawarto w nim scenariusze zajęć przeprowadzane w oparciu o model organizowania dnia aktywności dzieci sześcioletnich. Zajęcia adaptacyjne zostały przeprowadzone w oparciu o metodę zabawową. w ostatnim rozdziale dokonano ewaluacji przeprowadzonego projektu edukacyjnego. Przedstawiono oceny użyteczności i efektywności podejmowanych działań.

Uczęszczanie do przedszkola to dla malucha zapewne duże doświadczenie, a pierwsze tygodnie w nowym środowisku dla niektórych dzieci bywają trudne. W grupie przedszkolnej uczniowie muszą sprostać wielu zadaniom i nauczyć się nowych zasad i standardów. To jak dziecko będzie się adaptowało w nowej placówce zależy od wielu czynników. Celem niniejszej pracy jest ustalenie jak przebiega adaptacja dziecka 3-letniego do grupy przedszkolnej, zbadanie przebiegu procesu adaptacji i poznanie trudności adaptacyjnych. Wyniki przeprowadzonych badań umożliwiły udzielenie odpowiedzi na główny problem badawczy postawiony w formie pytań: Jak przebiega adaptacja dziecka 3-letniego do przedszkola? Badania wykazały przebieg procesu adaptacji chłopca do grupy przedszkolnej, a tym samym pozwoliły lepiej poznać i zrozumieć trudności adaptacji dziecka. Podczas pisania pracy wykorzystano publikację dotycząca głównie pedagogiki i psychologii. Badania zostały przeprowadzone metodą studium przypadku, techniką obserwacji systematycznej oraz analizą dokumentów, jako narzędzie wykorzystano własny Arkusz Obserwacji Dziecka do Przedszkola.

Dzieci w okresie przedszkolnym dynamicznie rozwijają się na różnych płaszczyznach. Jest to również czas obserwowania i rozpoznawania pierwszych objawów, które wskazywałyby na specjalne potrzeby edukacyjne młodych ludzi. Jednak to nie jedyne zmiany zachodzące w ich życiu na tym etapie rozwoju. Zazwyczaj w wieku 3 lat, rozpoczynają oni edukację przedszkolną i muszą zaadoptować się do warunków i zasad przedszkolnych. Zmierzenie się z tym procesem jest często przełomowym wydarzeniem i wyzwaniem dla dziecka, jak również dla jego najbliższych: opiekunów i rodziców. Czas trwania adaptacji, emocje towarzyszące dzieciom w trakcie tego procesu, sposoby radzenia sobie z sytuacją zmiany i czynniki - bezpośrednio oraz pośrednio - związane z sytuacją przedszkolną mają wypływ na jakość przebiegu tego procesu i są kwestią indywidualną każdego dziecka. Praca podzielona została na trzy główne rozdziały tj. Adaptacja dzieci w przedszkolu i charakterystyka specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz Metodologiczne podstawy badań własnych mają formę opisową wprowadzającą. Ostatni, trzeci z rozdziałów, zawiera Analizę i interpretację wyników badań własnych, których celem i przedmiotem jest poznanie istoty oraz przebiegu procesu adaptacji dzieci na przykładzie przedszkola integracyjnego „Blue Kangaroo” znajdującego się na terenie miasta Wrocław.

Praca przedstawia problem adaptacji dziecka trzyletniego do przedszkola w opinii nauczycielek. W pierwszym rozdziale poruszam problematykę adaptacji oraz charakterystykę dziecka trzyletniego prawidłowo i nieprawidłowo przystosowanego do przedszkola. Przybliżam teoretyczne ujęcie socjalizacji z podziałem na pierwotną i wtórną oraz proces wychowania. Opisuję również charakterystykę środowiska przedszkolnego oraz rolę i zadania nauczyciela i rodziców w procesie adaptacji. Zaprezentuję psychofizyczne aspekty rozwoju dziecka trzyletniego. Rozdział drugi jest metodologicznym ujęciem badań własnych. Przestawiam problemy badawcze na które szukam odpowiedzi w pracy. Scharakteryzuję metody, techniki i narzędzia według różnych autorów. Rozdział trzeci prezentuje analizę badań własnych. Opisuje cztery wywiady z nauczycielkami o różnym stopniu zawodowym. Każda z nich przedstawia charakterystykę dziecka prawidłowo i nieprawidłowo zaadaptowanego do przedszkola na podstawie własnego doświadczenia. Przybliżam ich opinię na temat rodzinnych i instytucjonalnych uwarunkowań przystosowania i nieprzystosowania dzieci trzyletnich.

Pierwsze dni w przedszkolu, są dla każdego dziecka nową oraz stresującą sytuacją. Warto więc przygotować dziecko do tych pierwszych dni w przedszkolu. W mojej pracy skupiłam się na adaptacji dziecka trzyletniego. Zainteresowałam się tym tematem, gdyż pracuje w przedszkolu i była to pierwsza moja adaptacja w karierze. W pracy analizuję definicyjne ujęcie "adaptacji" oraz przedstawiam projekt własnych działań, które realizowałam w Publicznym Przedszkolu "Happy Bees" we Wrocławiu. Praca zawiera również scenariusze zajęć przeprowadzonych przeze mnie oraz ich ewaluację. Projekt, który zrealizowałam uważam za bardzo interesujący szczególnie dla nauczycieli, którzy dopiero rozpoczynają pracę w placówce. Plan, który założyłam w swojej pracy wykonałam najlepiej jak potrafiłam. Pracuję nadal w tej grupie, więc mogę obserwować zachowania dzieci. Dzięki czemu mogę stwierdzić, że adaptacja nie trwała zbyt długo i dzieci nie przejawiały większych trudności, które związane były z tym procesem.