Badania zawarte w tej pracy dotyczą spełnienia i jego wizji dokonanej przez seniorów, których definicja i przepis na szczęście zawarte są w małych narracjach, czyli opowieściach z życia codziennego. Szczęście jest pojęciem względnym. Dla każdego oznacza co innego i każdy odczuwa je na swój własny sposób Błędnym jest myślenie, że powielanie sposobu życia innych osób albo życia według schematu narzucanemu z zewnątrz zapewni szczęście.Pierwsza część pracy to część teoretyczna. Została ona poświęcona problematyce badań w świetle literatury. Pierwszy rozdział objaśnia czytelnikowi kim jest senior, co składa się na zewnętrzne oraz wewnętrzne przejawy starzenia się, jakie zachodzą zmiany w strukturze osobowości i jakie są najczęstsze choroby związane z wiekiem. Rozdział ten powstał z myślą, przybliżenia czytelnikowi zmian jakie zachodzą w ludzkim organizmie, a także psychice po przekroczeniu pewnego umownego wieku, przyjmowanego jako senioralny.Żeby lepiej i dogłębniej zrozumieć jakieś zjawisko należy przyjąć perspektywę osoby której dotyczy rozmowa czy badanie. Ostatni rozdział tej części pracy przybliża sytuację seniorów w obecnej Polsce. Czytelnik może znaleźć tam zabiegi prawne poczynione przez władze państwowe wobec seniorów, a także paradoksy sytuacji ludzi w podeszłym wieku żyjących w tym kraju. Rozdział ten zawiera również opis udanego starzenia się i trzy zasady jakie na nie wpływają . Artykuły zamieszczone w drugiej części pracy poświęcone zostały zasadom prowadzenia badań własnych. W metodologii czytelnik pozna wytyczne przeprowadzania badań nad interesującym go zjawiskiem.Rozdział trzeci opiewa w małe narracje. Rozdział ten to opowieści seniorów. Wywiady dotyczą zmagań codzienności, pasji, ale również wielkich wydarzeń. Anegdoty przytoczone przez seniorów składające się na treści ich życia dotyczą wydarzeń kulturowo i społecznie znaczących. Praca ta nie zawiera pełnych wywiadów udzielonych autorce. Są zamieszczone w niej jedynie cytaty, ponieważ małe interpretacje zostały poddane analizie. Eksplikacja narracji przychyla się do zrozumienia poczynionych wyborów, podjętych decyzji, sposobów radzenia sobie z problemami codzienności. Wywiady to między innymi wywiad z panem Łukaszem który jako młody i trochę starszy człowiek pasjonował się spadochroniarstwem i innymi sportami ekstremalnymi, który wiele razy trafiał do szpitala przez swoją pasję. Na uwagę zasługuje również wywiad przeprowadzony z panią Grażyną. Seniorką chorą na dwa nowotwory. Kobieta ta w swojej młodości straciła swojego syna zaatakowanego przez nożownika tuż pod własnym domem, a która z wielką miłością i pasją umie mówić o życiu. Kolejny wywiad to wypowiedź pani Urszuli. Pasjonatki śpiewu i chóru. Słuchaczki Uniwersytetu Trzeciego Wieku przy Uniwersytecie Wrocławskim. Rozróżnia ona jak bardzo zmienił się jej światopogląd teraz i wtedy kiedy była młoda , mówi o ile łatwiej jest żyć według własnych zasad gdy ma się już swój wiek. W ostatniej części pracy znajdują się analiza i

Praca dotyczy alternatywnej formy życia rodzinnego, jaką jest kohabitacja. Składa się ona z trzech rozdziałów i opiera się na jakościowej analizie wywiadu swobodnego. Rozpoczynam swoje rozważania od analizy literatury dotyczącej zagadnienia rodziny (jej definicji, pełnionych przez nią funkcji, jej typów oraz przemian społecznych, które przyczyniły się do jej obecnego kształtu). Istotna część mojej pracy obejmuje teoretyczne podstawy dotyczące związków nieformalnych. Kolejny rozdział to opis metodologii niniejszego opracowania. Ostatni fragment to prezentacja wyników badań, które poparte są cytatami z wypowiedzi respondentów.

Tematem mojej pracy są związki nieformalne w opowieściach osób kohabitujących. Kohabitacja jako zjawisko stanowi fenomen XX wieku. Celem mojej pracy jest przedstawienie zjawiska kohabitacji, która ma swoje źródło w ogólnych przemianach społecznych. Zbadałam czy życie w nietradycyjnym związku wiąże się z podobnymi wartościami jak związki formalne, czy zaspokaja potrzeby partnerów i czy daje satysfakcje. W pracy podaję definicję rodziny jako podstawowej instytucji społecznej oraz kierunki jej przemiany. Jest to teoretyczn wstęp do kolejnego rozdziału, czyli teoretycznego ujęcia zjawiska kohabitacji. Od podstawowych teorii, typologii oraz klasyfikacji przechodzę do bardziej szczegółowej i aktualnej charakterystyki tego zjawiska. Zwracam uwagę na charakter jakościowy kohabitacji oraz trudności społeczne i prawne jakie spotykają partnerów w związkach nieformalnych. Trzeci rozdział pracy stanowi część metodologiczna, która doprowadza do badań empirycznych. W badaniach posłużyłam się jakościową metodą - wywiadem swobodnym. Najważniejsze dla mnie było to co istotne z punktu widzenia osoby badanej, chciałam jak najgłębiej poznać ten świat i tę część życia, którą jest związek kohabitacyjny. Na potrzeby pracy przeprowadziłam wywiady. Postawiłam szereg wniosków dotyczących motywacji do tworzenia związków nieformalnych, cech charakterystycznych, miłości, podziału obowiązków, finansów, formy związku, podobieństwa do małżeństwa, miejsca rodziny w tego typu związkach oraz trudności społecznych i prawnych, z którymi zmagają się osoby kohabitujące. W pracy dużą rolę odegrały takie pozycje z literatury przedmiotu jak: Kwak A., Rodzina w dobie przemian. Małżeństwo i kohabitacja, Liberska H., Malina A., Wybrane problemy współczesnych małżeństw i rodzin, Slany K. Alternatywne formy życia małżeńsko-rodzinnego w ponowoczesnym świecie.