Praca licencjacka składa się ze wstępu, trzech rozdziałów, zakończenia oraz bibliografii. Pierwszy rozdział zawiera charakterystykę rozwoju psychoruchowego dziecka, definiuje pojęcie zabawy, dokonując jej charakterystyki i opisując jej znaczenie dla dziecka trzyletniego. Ostatni podrozdział pierwszego rozdziału koncentruje się także na sylwetce nauczyciela i jego funkcjach, które spełnia w edukacji. Rozdział drugi opisuje cele i założenia projektu, a także prezentuje scenariusze zajęć, zawarte we własnych projekcie edukacyjnym. Ostatni rozdział zawiera teoretyczne ujęcie procesu ewaluacji, autoewaluację oraz szczegółowy opis działań projektowych.

Zadaniem każdego rodzica, troszczącego się o dobro własnego dziecka, jest stale poznawać je od nowa, podążać za nim, być na bieżąco z tym, co dzieje się u niego na każdej płaszczyźnie, a szczególnie tej rozwojowej. Rosnący poziom wykształcenia rodziców, postęp najnowszych technologii, a także szerszy do nich dostęp, w dużym stopniu wpływają na rosnącą świadomość wychowawczą współczesnych rodziców. To wszystko, było dla mnie największą inspiracją do napisania pracy, której tytuł brzmi: „Znaczenie zabawy dziecka w okresie żłobkowym w przekonaniu rodziców”. Jest to praca badawcza, która skonstruowana jest z trzech rozdziałów, wstępu i zakończenia, bibliografii, a także aneksu w postaci kwestionariusza ankiety. Pierwszy z nich, zawiera teoretyczne rozważania, dotyczące rozwoju małego dziecka, pojęcia, jakim jest zabawa, rozważania na temat współczesnej rodziny w nawiązaniu do jej cech, zadań i funkcji, jakie pełni oraz powinna spełniać, a także krótkie przedstawienie instytucji opiekuńczo – wychowawczej, jaką jest żłobek. Tutaj odniosłam się do obecnie panujących standardów dotyczących wcześniej wspomnianej placówki, ponieważ aspekt historyczny nie był znaczący dla tematu mojej pracy. Skupiłam się w nim na opisaniu wszystkich elementów z perspektywy dziecka w wieku żłobkowym. Drugi rozdział, ma również charakter teoretyczny i dotyczy metodologicznych podstaw badań, które przeprowadzałam na potrzeby napisania niniejszej pracy. Omówiony jest w nim główny problem badawczy: „Jak zabawa oddziałuje na rozwój małego dziecka w przekonaniu jego rodziców?”. Jak również problemy szczegółowe. Zawarłam w nim także hipotezę badawczą oraz krótko opisałam metody i narzędzia badawcze. Przedstawiłam w nim także charakterystykę terenu, na którym przeprowadzałam badania oraz opisałam, w jaki sposób zorganizowałam wszystkie elementy, warunkujące przeprowadzenie rzetelnych badań. Na koniec dodałam niezmiernie ważny element, a mianowicie krótko scharakteryzowałam pojęcie etyki badacza w prowadzonych badaniach naukowych. Na rozdział trzeci, składają się wyniki przeprowadzonego przeze mnie badania, ujęte w trzech kontekstach, a mianowicie: rodzaje zajęć zabawowych z dzieckiem, towarzysze zabaw dziecka, dostrzegania sfery aktywności zabawowej dziecka w zabawie. Rozdział ten zakończyłam wnioskami, jakie pojawiły się po przeprowadzonych badaniach.

W mojej pracy poruszam temat znaczenia zabawy dla dzieci w wieku przedszkolnym. Na początku pracy znajduje się spis treści oraz wstęp. Następnie w pierwszym rozdziale zajęłam się problematyką pracy w świetle literatury pedagogicznej i psychologicznej. W pierwszym podrozdziale przybliżyłam sylwetkę psychofizyczną dziecka w wieku przedszkolnym. Opisałam jego rozwój pod względem fizycznym czyli wymiarów i masy ciała, głowy a także czaszki. Zwróciłam uwagę na proporcjonalność ciała, rozwój układu nerwowego, rozwój narządów wewnętrznych. Opisałam rozwój motoryczny dziecka. Potem omówiłam rozwój poznawczy dziecka czyli rozwój percepcji, mowy, myślenia. Następnie zajęłam się rozwojem emocjonalnym i społecznym. W wieku przedszkolnym szczególnie kształtuje się moralność i osobowość dziecka. Drugi podrozdział dotyczy znaczenia zabawy w wieku przedszkolnym. W tym podrozdziale wyjaśniłam termin zabawa. Zajęłam się także funkcjami zabawy: społecznej, terapeutycznej, kształtującej. Następnie scharakteryzowałam rodzaje zabaw. Wyróżnia się zabawy tematyczne, manipulacyjno-konstrukcyjne, badawcze a także ruchowe. Zabawy ruchowe dzielą się na: zabawy i ćwiczenia gimnastyczno-kształtujące, zabawy i ćwiczenia rozwijające podstawową sprawność, zabawy i spacery, ćwiczenia w terenie oraz zabawy i ćwiczenia o charakterze sportowym. Trzeci podrozdział nosi tytuł rola nauczyciela w pracy z dzieckiem przedszkolnym. W tym podrozdziale opisałam zadania nauczyciela a także jego cechy, które powinien posiadać. Zwróciłam uwagę na role nauczyciela i rodzica względem dziecka. Drugi rozdział mojej pracy to autorski projekt działań edukacyjnych. W tym rozdziale opisałam znaczenie terminu projekt a także opisałam w jakiej grupie przeprowadziłam swój autorski projekt edukacyjny. Następnie przedstawiłam 5 swoich autorskich scenariuszy, które dopasowałam do grupy wiekowej, w której miałam praktykę. Pierwszy scenariusz nosi tytuł: Jesień i jej kolory. Drugi projekt to Czarodziejski park. Trzeci temat to leśne zwierzęta. Kolejny nosi tytuł: Grzybobranie. A ostatni to Jesienna szafa. Trzeci rozdział przedstawia definicję ewaluacji a także etapy ewaluacji. Następnie opisałam swoją ewaluację napisałam gdzie ją przeprowadziłam, w jakiej grupie ona się odbyła. Później przedstawiłam opis wszystkich scenariuszy zajęć a także ewaluację mojego projektu edukacyjnego, który przeprowadziłam w przedszkolu. Zawarłam również podsumowanie, autorefleksję i samoocenę moich zajęć. Na końcu mojej pracy znajduje się bibliografia, w której zamieściłam spis książek z, których korzystałam oraz aneksy. W aneksach umieściłam zdjęcia dokumentujące mój przebieg realizacji projektu.

Praca jest próbą odpowiedzi na pytanie jakie jest znaczenie wychowawcze i kulturowe imprez dziecięcych w przedszkolu. Autorka na bazując na literaturze przedmiotu dotyczącej rozwoju dzieci, a także na badaniach własnych odpowiada na to pytanie. Przechodzimy zatem przez fazy rozwoju dziecka, następnie zapoznajemy się z dokumentami przedszkola i jego zadaniami - jako placówki oświatowo wychowawczej. Następnie przechodzimy do badań własnych autorki, by na koniec wyciągnąć wnioski dotyczące imprez dziecięcych w przedszkolu.

Celem niniejszej pracy było zbadanie znaczenia wsparcia społecznego w realizacji marzeń osób dorosłych z zespołem Downa w opinii osób wspomagających. Składa się ona z dwóch rozdziałów teoretycznych, jednego rozdziału metodologicznego oraz rozdziału zawierającego analizę przeprowadzonych badań. Na końcu pracy znajduje się uogólnienie wyników badań oraz wnioski i postulaty pedagogiczne, a także załącznik, którym jest kwestionariusz ankiety. Pierwszy rozdział został napisany w oparciu o literaturę przedmiotu. Przedstawia on charakterystykę osoby z zaburzeniem genetycznym, jakim jest zespół Downa. Drugi rozdział, również oparty o literaturę, opisuje problematykę wsparcia społecznego w życiu osób z daną niepełnosprawnością. Trzeci rozdział zawiera metodologiczne podstawy badań własnych, które zostały krótko scharakteryzowane w oparciu o literaturę metodologiczną. Czwarty rozdział prezentuje analizę badań własnych. Badania te zostały przeprowadzone za pomocą kwestionariusza ankiety. Grupę badawczą tworzyły osoby będące wsparciem społecznym dla osób z niepełnosprawnością. Wyniki badań prezentują opinię osób badanych na temat znaczenia wsparcia społecznego w realizacji marzeń osób z zespołem Downa.

Współcześnie można zaobserwować wzrost występowania u dzieci zaburzeń ze spektrum autyzmu. Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwojowym przejawiającym się opóźnieniem rozwoju bądź wystąpieniem pewnym nieprawidłowości w funkcjonowaniu dziecka. „Spektrum zaburzeń” oznacza, że może ujawniać się w postaci rożnych, niejednoznacznych symptomów. Wiele rodzin, zauważając u małego dziecka niepokojące objawy, nie wie jak postępować w jego dalszym wychowaniu, jakie kroki poczynić w kierunku poprawy jego funkcjonowania. Praca ta ma na celu zapoznać z programem wczesnego wspomagania rozwoju oraz uświadomić rodziców, że intensywna terapia z dzieckiem może przynieść pozytywne efekty. Program ten zawiera wielospecjalistyczną terapię: logopedyczną, psychologiczną, pedagogiczną, integracji sensorycznej, która ma za zadanie poprawiać ogólne funkcjonowanie dziecka oraz wspierać jego rodzinę w zmaganiu się z codziennymi trudnościami spowodowanymi jego zaburzeniem. Temat zaburzeń ze spektrum autyzmu i wczesnego wspomagania rozwoju dziecka jest coraz bardziej znany. Prowadzone są badania nad odkrywaniem nowej wiedzy o tych pojęciach, metodach pracy i diagnozy dzieci.

Tytułem pracy magisterskiej jest „Znaczenie Uniwersytetu Trzeciego Wieku w życiu ludzi starszych”. Praca składa się z czterech rozdziałów. Każdy z rozdziałów składa się z podrozdziałów. Pierwszy z nich zawiera opis starości, problematykę starości, potrzeby seniorów oraz skutki psychiczne i fizyczne ostatniego etapu życia ludzi. W drugiej części przeczytać można o historii Uniwersytetu Trzeciego Wieku oraz o formalno-prawnych uwarunkowaniach działalności. Trzeci rozdział ukazuje wybraną metodologię oraz przedstawia problem główny, problemy szczegółowe oraz postawione hipotezy w niniejszej pracy. Ostatni rozdział zawiera analizę zebranego materiału w formie wykresów, tabel oraz rysunków. W końcowej części można przeczytać wnioski z całości pracy i podsumowanie.

Praca magisterska dotyczy sesji coachingowych w perspektywie coachów i klientów. Moim celem było zbadanie znaczenia sesji w ich życiu. W pierwszym rozdziale omówiłam definicje coachingu i jego klasyfikacje. Porównałam go też z innymi formami pomocy. Drugi rozdział zawiera opis wzajemnym oddziaływań coacha i klienta. W kolejnym rozdziale skupiłam się na metodologii badań związanych z sesjami coachingowymi. W ostatnim rozdziale przestawiłam interpretację moich badań, tj. wywiady z dwoma prowadzącymi sesje coachingowe oraz dwoma klientami. W podsumowaniu umieściłam refleksje i wnioski końcowe oraz bibliografię. Badania pozwoliły mi znaleźć odpowiedź na moje problemy badacze, które utwierdziły mnie w przekonaniu jak ważne są sesje coachingowe w naszym życiu.

Niniejsza praca magisterska dotyczy znaczenia terapii w procesie uspołeczniania dzieci niepełnosprawnych intelektualnie. Celem podjętych badań było pokazanie jak ważny jest proces terapeutyczny w życiu osób z dysfunkcjami. Materiał badawczy został zebrany podczas przeprowadzania wywiadów, analizy dokumentów i prowadzenia obserwacji. Osobami badanymi byli wychowankowie zamieszkujący DPS w Świebodzicach. Wywiady zostały przeprowadzone z terapeutką i nauczycielką. Zebrane dane pokazały, że terapia jest nieodłącznym elementem życia dzieci niepełnosprawnych intelektualnie. W przypadku osób z deficytami brak pracy nad zaburzonymi sferami powoduje regres. Należy systematycznie pracować z dzieckiem aby osiągnąć sukces. Każda terapia niesie ze sobą polisensoryczny rozwój uczestników. Zbyt duża ilość terapii może doprowadzić do przestymulowania wychowanków. Ich ilość należy stale kontrolować w celu zmniejszania lub zwiększania liczby terapii. Zajęcia grupowe pozytywnie wpływają na integrację i współzawodnictwo chłopców. Dzięki temu podopieczni uczą się współpracy i dbania o siebie nawzajem. Wspólnie tworzą rodzinę w DPS dlatego tak ważna jest integracja grupy i dobre stosunki między wychowankami.

Moja praca magisterska dotyczy rozważań na temat znaczenia terapii pedagogicznej w funkcjonowaniu szkolnym dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Składa się z czterech rozdziałów: 1. Ujęcie trudności w uczeniu się dziecka w wieku wczesnoszkolnym w literaturze przedmiotu, 2. Terapia pedagogiczna jako forma pomocy dziecku w przezwyciężaniu specyficznych trudności w uczeniu się, 3. Metodologia badań własnych, 4. Znaczenie terapii pedagogicznej w funkcjonowaniu szkolnym dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się- na podstawie analizy wywiadów pogłębionych z nauczycielami oraz terapeutami. Rozważania rozpoczęłam od dokonania genezy trudności w uczeniu się. Dokonałam przeglądu klasyfikacji wielu autorów odnośnie specyficznych trudności w uczeniu się. Następnie skupiłam swoją uwagę na przyczynach powstawania i pierwszych objawach dysleksji rozwojowej. W części drugiej dokonałam analizy literatury przedmiotu z zakresu terapii pedagogicznej jako formy pomocy psychologiczno- pedagogicznej. Przyjrzałam się również procesowi diagnozowania specyficznych trudności w uczeniu się. Na podstawie literatury wymieniłam kilka metod terapii pedagogicznej stosowanych w procesie wsparcia dzieci z dysleksją rozwojową. Najważniejszym etapem swoich rozważań uważam część trzecią, w której przedstawiłam teoretyczne podstawy przeprowadzania badań naukowych, a także na podstawie literatury przedmiotu zaplanowałam swoje własne badanie. Przedmiotem moich badań jest znaczenie terapii pedagogicznej w funkcjonowaniu szkolnym dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Głównym celem badań uznałam określenie owego znaczenia terapii pedagogicznej w opinii nauczycieli i terapeutów prowadzących terapię pedagogiczną. Z racji specyfiki poruszanego problemu i chęci poznania subiektywnej opinii osób badanych, zdecydowałam się na badania jakościowe w paradygmacie interpretatywnym, wykorzystując wywiady pogłębione jako metodę pozyskiwania danych empirycznych. Badania przeprowadziłam z pięcioma osobami- trzema nauczycielkami szkół podstawowych oraz dwoma terapeutami poradni psychologiczno- pedagogicznej. Ostatnia część mojej pracy dotyczy wnikliwej analizy informacji. Wyodrębniając cztery główne kategorie przyporządkowywałam dane fakty i nadawałam im znaczenia. Swoje rozważania zakończyłam podsumowaniem, w którym odpowiedziałam na problemy badawcze, z uwzględnieniem wskazówek dla osób zamierzających prowadzić terapię pedagogiczną dla dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się.

Niniejsza praca magisterska nosi tytuł: Znaczenie terapii integracji sensorycznej stosowanej u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu – perspektywa terapeutów. Jest to praca badawcza, składająca się z części teoretycznej (rozdziały 1 i 2) oraz części metodologicznej (rozdziały 3 i 4). Praca porusza zagadnienia z obszaru terapii zaburzeń integracji sensorycznej w kontekście pracy z dziećmi z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Celem pracy jest przybliżenie zagadnienia zaburzeń ze sfery autyzmu oraz skuteczności zastosowania w ich przypadku tego właśnie podejścia terapeutycznego. Celem praktycznym pracy jest przekazanie wskazówek nauczycielom i terapeutom, które ułatwią prowadzenie terapii integracji sensorycznej. Przedmiotem prowadzonych badań jest opinia terapeutów na temat znaczenia terapii integracji sensorycznej stosowanej u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Główny cel prowadzonych badań jest celem poznawczym, a mianowicie poznanie opinii na temat znaczenia terapii integracji sensorycznej stosowanej u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Głównym problemem badawczym w pracy jest następujące pytanie: Jakie ma znaczenie terapia integracji sensorycznej w odniesieniu do dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w opinii terapeutów. Problematyka pracy ma swoje odniesienie w literaturze naukowej. W literaturze przedmiotu akcentowane jest nie tylko znaczenie terapii zaburzeń integracji sensorycznej oraz znaczenie wiedzy i doświadczenia terapeuty. Natomiast stosunkowo niewiele miejsca poświęca literatura przedmiotu zagadnieniu relacji terapeuty z rodzicami i opiekunami, dlatego pojawiła się chęć zgłębienia tego tematu. By osiągnąć cel badania posłużono się następującymi metodami i technikami badawczymi: wykorzystano badanie jakościowe – metoda wywiadu oraz technika wywiadu eksperckiego. W wywiadzie eksperckim z praktykującymi terapeutkami wykorzystującymi podejście SI do dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu zebrano informacje na temat skuteczności terapii oraz konkretnych uwarunkowań, mających wpływ na te skuteczność. W pracy przedstawiono wypowiedzi praktykujących terapeutek, które na co dzień wykorzystują terapię zaburzeń integracji sensorycznej. Potwierdzają one w całej rozciągłości skuteczność stosowania tej metod, wskazując na charakterystyczne uwarunkowania, mające wpływ na efektywność pracy z dziećmi. Ekspertki potwierdziły skuteczność terapii SI w przypadku dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

We współczesnych czasach taniec stał się bardzo popularną formą aktywności. Jego rozwój postępuje bardzo szybko, a aspekty życiowe, których dotyka pozwalają na lepsze zrozumienie siebie. Dorosłość dzieli się na 3 etapy, do których każdy z nas podchodzi inaczej. Warto jest przygotować się do nich wcześniej, by później móc optymistycznie podchodzić do upływających lat. Niekiedy dorośli uważają, że tańczyć mogą tylko młode osoby. Tak jednak nie jest. Istnieje wiele stylów tanecznych, które można dopasować do swoich umiejętności i upodobań. Ponadto owa forma aktywności jest ściśle związana z naszym ciałem i psychiką. Dzięki niej możemy poprawić swoje samopoczucie i postrzeganie siebie. Taniec stał się bardzo spopularyzowanym zjawiskiem, gdyż powstały różnorodne programy telewizyjne, w których w zależności od celu występują zawodowcy, amatorzy, a także ludzie z pasją, którzy chcą spełniać swoje marzenia. Celem pracy licencjackiej pt.: „Znaczenie tańca w życiu osób dorosłych w odniesieniu do kultury popularnej” jest ukazanie jak ważną rolę odgrywa taniec w poszczególnych etapach życia dorosłych. Omówione zagadnienia podparte są wiedzą zaczerpniętą z literatury oraz z własnego doświadczenia tancerki.

Celem pracy jest zbadanie znaczenia środowiska w kształtowaniu się osobowości borderline na podstawie wywiadów pogłębionych. Dysertację otwierają teoretyczne rozważania dotyczące zaburzenia osobowości borderline, rys historyczny i terminologiczny zaburzenia, klasyfikacja oraz kryteria diagnostyczne, etiologia według stanowisk współczesnych badaczy, leczenie borderline, a także rola najbliższego środowiska w pomocy osobie, u której zaburzenie to się rozwinęło. Następnie omówione zostały środowiskowe aspekty kształtowania się osobowości - przedstawiono pojęcie i teorie osobowości, typy osobowości oraz znaczenie środowiska w kształtowaniu się osobowości. W pracy zastosowane zostały badania jakościowe, zaś przyjęty paradygmat fenomenologiczny wyznaczył metodę otwartego wywiadu pogłębionego. Wywiady zostały przeprowadzone z 5 osobami z orzeczonym zaburzeniem osobowości borderline. Wyniki badań wykazały, iż środowisko ma ogromne znaczenie w kształtowaniu się osobowości borderline. Każda z badanych osób wskazała, iż to relacje z najbliższym otoczeniem są według niej najważniejszym czynnikiem, który doprowadził do ukształcenia się tego zaburzenia. Co więcej, badania wykazały, iż środowisko ma także bardzo duże znaczenie w leczeniu zaburzeń typu borderline, ponieważ według badanych, wsparcie oraz pomoc uzyskane od najbliższych osób odgrywa dużą rolę w powodzeniu leczenia.

Tematem mojej pracy licencjackiej jest „Znaczenie sportu w rozwoju dziecka przedszkolnego. Na przykładzie TAEKWON-DO”. Podjęłam się analizy tego zagadnienia ze względu na osobiste zainteresowania sportem, a szczególnie dyscypliną TAEKWON-DO. Obserwacje poczynione w trakcie wieloletniej pracy z dziećmi utwierdziły mnie w przekonaniu, że ta dyscyplina sportu ma bardzo pozytywny wpływ na rozwój dzieci. Zdecydowałam się na taką grupę wiekową, ponieważ ciekawość i aktywność poznawcza w tym okresie jest bardzo szczególna. Wprowadzanie dzieci w świat wartości to jedno z bardzo ważnych zadań nauczyciela. Teakwon-do pozwala nauczycielowi kształtować i wzmacniać pozytywne cechy, między innymi: uprzejmość, rzetelność, wytrwałość, samokontrolę, czy odwagę. Moja praca ma charakter projektowy, składa się ze wstępu, trzech rozdziałów, zakończenia, bibliografii i aneksu. We wstępie umieściłam informacje na temat sztuki walki jaką jest Taekwon-do. W pierwszym rozdziale zamieściłam zagadnienia dotyczące sportu i jego znaczenia dla rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym. Uwagę skoncentrowałam również na roli nauczyciela w tym zakresie. Rozdział drugi to projekt własnych działań edukacyjnych „ Przedszkolaki na Taekwon-do”. Przedstawiam w nim teoretyczne ujęcie projektu edukacyjnego, jak i przygotowane przeze mnie autorskie scenariusze zajęć. Rozdział trzeci to ewaluacja zrealizowanego projektu. Do swojej pracy dołączyłam aneks, a w nim pomoce dydaktyczne, z których korzystałam podczas realizacji projektu. Słowa klucze: rozwój, dziecko, sport, Taekwon-do, projekt, ewaluacja, autoewaluacja