Problematyka pracy dotyczy relacji rówieśniczych dzieci z rodzin dysfunkcjonalnych w środowisku szkolnym. W pracy w oparciu o literaturę przedmiotu przedstawiono charakterystykę rodziny dysfunkcjonalnej a także przyczyny powstawania dysfunkcji w rodzinie. Omówiono też mechanizmy działania w takich rodzinach. Scharakteryzowano model rodziny dysfunkcjonalnej, a także funkcjonowanie psychospołeczne dziecka z rodziny dysfunkcjonalnej w środowisku szkolnym. Wskazano również formy pomocy dla osób, którzy funkcjonują w takich rodzinach. Dla powyższych zagadnień stworzono metodologię badań. Głównym problemem badawczym przyjęto pytanie: W jaki sposób przebiegają relacje rówieśnicze dzieci z rodzin dysfunkcjonalnych w środowisku szkolnym? Aby odpowiedzieć na postawione pytanie w badaniach posłużono się metodą indywidualnych przypadków. Wybraną techniką badawczą jest wywiad a jego uzupełnieniem obserwacja oraz analiza dokumentów osobistych. Przeprowadzone badania aspektów funkcjonowania społecznego dzieci umożliwiły wgląd w ścieżkę relacji rówieśniczych dzieci z rodzin dysfunkcjonalnych w środowisku szkolnym. Analiza funkcjonowania społecznego skupiła się głównie się na tym, jak dzieci obciążone negatywnymi doświadczeniami komunikują się, wyrażają emocje, spędzają czas wolny, jak adoptują się w środowisku szkolnym. Na podstawie tej analizy stwierdzono, że relacje dzieci z rodzin dysfunkcjonalnych z rówieśnikami przebiegają z utrudnieniami. Składa się na to wiele czynników, między innymi trudne, przykre doświadczenia życia w rodzinie dysfunkcjonalnej.

Problematyka podjęta w pracy dotyczy zajęć plastycznych jako formy wspomagania rozwoju emocjonalno-społecznego dzieci z rodzin dysfunkcjonalnych w placówce socjalizacyjnej. W pracy poruszono aspekty definicyjne rodziny dysfunkcjonalnej, rodzaje występujących dysfunkcji, struktury i mechanizmy działań tych rodzin, ich typologię, a także kwestię rozpadu rodziny jako konsekwencji ich dysfunkcjonalności. Omówiono rozwój emocjonalno-społeczny u dziecka zagrożonego niedostosowaniem społecznym, skupiono się na kwestii osamotnienia, relacjach społecznych, trudnościach w adaptacji społecznej, oddziaływania dysfunkcji na rozwój dziecka, a także skupiono się na przykładowych zaburzeniach zachowania i emocji, które mogą wystąpić u tych dzieci. Następnie wyróżniono takie kwestie jak charakterystyka placówki socjalizacyjnej, obraz rozwoju emocjonalno-społecznego wychowanków, formy wspierania rozwoju, wybranych zajęć plastycznych jako form arteterapii, kształtowanie się wyobraźni plastycznej dziecka oraz rola pedagoga we wspieraniu rozwoju emocjonalno-społecznego dziecka. Do powyższych zagadnień opracowano metodologię prowadzenia badań, których celem było określenie znaczenia zajęć plastycznych dla rozwoju emocjonalno-społecznego dzieci z rodzin dysfunkcjonalnych. Głównym problemem badawczym przyjętym w badaniach było pytanie: W jaki sposób zajęcia plastyczne wspomagają rozwój emocjonalno-społeczny dzieci z rodzin dysfunkcjonalnych w placówce socjalizacyjnej? W celu udzielenia odpowiedzi na powyższe pytanie badawcze, wybrano jakościowy paradygmat badawczy. Dla potrzeb niniejszej pracy posłużono się metodą indywidualnych przypadków, a główną techniką badawczą był wywiad, a jej uzupełnieniem analiza dokumentów osobistych badanych osób oraz obserwacja z wykorzystaniem arkusza obserwacji. Przeprowadzone badania pozwoliły na głębsze poznanie czynników, które warunkują rozwój emocjonalno-społeczny dzieci wychowujące się w placówce socjalizacyjnej, a także oddziaływanie zabaw i zajęć plastycznych na ich funkcjonowanie. Wśród nich znajdują się obszary, takie jak: doskonalenie umiejętności komunikacji potrzeb, nawiązywania relacji, wyrażania emocji, komunikowaniu się oraz umiejętności rozwiązywania konfliktów z rówieśnikami, dzięki czemu dzieci te mają szansę na podnoszenie swoich kompetencji emocjonalno-społecznych.

Celem tejże pracy było wskazanie wpływu postaw rodziców wychowujących dziecko z niepełnosprawnością na ich samodzielność. Badania własne przeprowadziłam w formie wywiadu z pięciorgiem rodziców dzieci z niepełnosprawnością. Zostały one poddane dogłębnej analizie i interpretacji, poprzez które wysunięte zostały odpowiednie wnioski. Dzięki badaniom można zauważyć jaki wpływ mają przyjmowane postawy rodzica na samodzielność dziecka z niepełnosprawnością.

Tytuł pracy to "Postrzeganie antypedagogiki przez opiekunów osób niepełnoletnich". Postpedagogika opiera się na cennych wartościach, takich jak: wolność, szacunek oraz prawa człowieka. Jednocześnie jest też kontrowersyjna, ze względu na rozterki moralne. Rewolucyjny charakter antypedagogiki skłania do refleksji, jak jest ona postrzegana współcześnie. Celem pracy jest próba zbadania opinii opiekunów osób niepełnoletnich o postpedagogice, natomiast przedmiotem pracy obraz antypedagogiki opiekunów osób niepełnoletnich. Główna teza pracy zakłada, że opinia jest negatywna. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety, który skierowany był do opiekunów dzieci niepełnoletnich. Badania były anonimowe oraz zostały przeprowadzone w Internecie przy pomocy grup zrzeszających mieszkańców Wrocławia. Dzięki analizie wyników badań, stwierdzono jaka jest wiedza na temat antypedagogiki, jakie zagrożenia oraz korzyści związane z postpedagogiką dostrzegają badani oraz wyróżniono czynniki wpływające na ich opinię. Wnioskiem pracy jest, że antypedagogika postrzegana jest raczej pozytywnie, z wyjątkiem kwestii moralnych, które zostały ocenione zdecydowanie negatywnie, wiedza o postpedagogice jest mała oraz dostrzega się więcej zagrożeń niż korzyści z nią związanych. Określono również, że większość założonych czynników nie wpływa na postrzeganie antypedagogiki.

Tematem niniejszej pracy jest szeroko pojęta aktywność sportowa uczniów szkół średnich powiatu zgorzeleckiego. Celem głównym podjętego problemu, było określenie aktywności sportowej wśród młodzieży i motywów jej podejmowania. Jako cel poboczny przyjęto skonstruowanie propozycji wytycznych, mających za zadanie poprawić poziom aktywności wśród młodzieży. Dane potrzebne do wyjaśnienia problemów przyjętych w powyższej pracy, zebrane zostały za pomocą ankiety w formie online. W ramach przeprowadzonych badań, zebrano 332 odpowiedzi, z czego około 80% respondentów zadeklarowało istotność aktywności sportowej w ich życiu. Analiza opracowanych wyników, sugeruje wysoką aktywność sportową młodzieży. Głównymi czynnikami wpływającymi na taki stan rzeczy, są czynniki kulturowe, a w szczególności struktura rodziny. Przeprowadzone analizy pozwoliły również zaproponować pewne wytyczne, mogące służyć poprawie aktywności sportowej młodzieży w regionie zgorzeleckim. Powyższa praca, może stanowić wyjście do dalszych badań na podany temat na przyjętym obszarze, jak i poza nim.

Celem tejże pracy było przedstawienie zmieniających się ideałów kobiet na przestrzeni wieków. Badania przeprowadzone zostały na grupie 111 osób, a ankieta została udostępniona poprzez różnego rodzaju fora oraz strony internetowe, co pozwoliło na uzyskanie zadowalających wyników. Zostały one poddane dogłębnej analizie, dzięki której wysnute zostały odpowiednie wnioski. Dzięki badaniom można zauważyć jak zmieniła się rola kobiet w społeczeństwie oraz stosunek do nich w ujęciu pokoleniowym.

Celem niniejszej pracy jest określenie jak wygląda styl życia rodziców-nauczycieli z perspektywy dziecka dorosłego. Praca skupia się przede wszystkim w jaki sposób rodzice-nauczyciele wychowywali swoje dzieci, jakich metod używali, ku któremu ze stylów wychowania się skłaniali. Czy dorosłe dziecko jest w stanie z perspektywy czasu zauważyć, że jego rodzic zmagał się z wykonywaniem ról społecznych, jakie były mu przeznaczone. Czy dziecko zmagało się w szkole z innym lub uprzywilejowanym traktowaniem z powodu zawodu jaki rodzic wykonywał. A także w jaki sposób postrzega styl życia swojego rodzica z perspektywy czasu. Praca została podzielona na trzy części. Pierwsza z nich zawiera dwa rozdziały teoretyczne. Pierwszy rozdział skupia się przedstawieniu definicji wychowania, modeli wychowania oraz modeli postaw prezentowanych przez rodzica względem dziecka. Oprócz tego odniesiono się w nim do metod wychowawczych, które są stosowane w procesie wychowawczym, stylów wychowawczych a także czynników które wspomagają lub blokują ten skomplikowany proces. W drugim rozdziale zostają poruszone kwestie dotyczące przede wszystkim ról społecznych. Mianowicie jakie rola jest przypisana rodzicowi a jaka nauczycielowi, jaka jest istota konfliktu wykonywania tych dwóch „czynności” a także jakie niosą skutki dla wychowania i socjalizacji dziecka. Drugą część pracy stanowią metodologiczne podstawy badań własnych. Przedstawiono w tej części cele oraz problemy badawcze jakie będą poruszane w niniejszej pracy. Określono również metodę badawczą, narzędzie badawcze a także technikę, którą autorka pracy się posługiwała. W tej części przedstawiono również charakterystykę osób badanych oraz przebieg badania. Ostatnia cześć pracy to analiza wyników badań otrzymanych w drodze badania. Pokazała ona w jaki sposób nauczyciele żyją, jak wychowują swoje dzieci oraz czy ich dzieci dostrzegają w sobie podobne zachowania do swoich rodziców, a także że bycie pedagogiem nie zawsze oznacza, że ta wiedza przenosi się na wychowanie własnego potomstwa. Oprócz tego wielu badanych zwróciło uwagę na towarzyszący nauczycielom konflikt ról społecznych (matka-nauczyciel).

Tematem pracy jest wpływ osób z niepełnosprawnością na postawy życiowe reprezentowane przez ich dorosłe rodzeństwo. Głównym celem było sprecyzowanie tego wpływu rodzeństwa z niepełnosprawnością na postawy życiowe ich dorosłego brata/siostry. Niniejsza praca została podzielona na cztery części. Pierwszy rozdział dotyczy niepełnosprawności. Zaprezentowano w nim różne ujęcia definicyjne tego terminu. Scharakteryzowano cztery stopnie niepełnosprawności intelektualnej, ponadto opisany został sposób przedstawiania osób z niepełnosprawnością w mediach oraz w kinie. W kolejnym punkcie rozdziału pierwszego skupiono się na relacjach panujących w rodzinie z dzieckiem z niepełnosprawnością. Podano definicje rodzeństwa i ich zadania, a także typy relacji występujących między nimi. Opisano także sytuacje w jakiej znajduje się osoba posiadająca brata/siostrę z niepełnosprawnością. Przedstawiono trudności i problemy wynikające z takiej sytuacji, ale również pozytywy, które przynosi ona w dalszym rozwoju. Drugi rozdział został poświęcony postawom reprezentowanym wobec niepełnosprawności. Przedstawiono definicje postaw i ich funkcje. Skupiono się na postawach przejawianych przez osoby z niepełnosprawnością wobec własnej niepełnosprawności. Wspomniano także o stosunku społeczeństwa wobec niepełnosprawności i jak się on zmieniał na przestrzeni lat. Ważne jest też nastawienie rodziców jakie przejawiają oni wobec niepełnosprawności dziecka. Zaprezentowano zatem etapy kształtowania się postaw rodzicielskich wobec dziecka z niepełnosprawnością oraz ich typy. Trzeci rozdział to metodologia badań własnych. Przedstawiono w nim przedmiot i cele badawcze. Postawiono sześć problemów badawczych i adekwatne do nich hipotezy weryfikowane w tej pracy. Wyszczególniono zmienne i wskaźniki, które wpływają na kierunek badań. Zaprezentowano również metody, techniki i narzędzia badawcze, którymi posłużono się do przeprowadzenia badań. Ostatni rozdział zawiera przedstawienie wyników badań i ich analizę, które zrealizowano w kwietniu 2021 roku. Przeprowadzono, samodzielnie sporządzoną, ankietę wśród 70 dorosłego rodzeństwa osób z niepełnosprawnością. Miała ona postać ankiety on-line i została udostępniona na forach internetowych oraz została rozesłana przez Stowarzyszenie Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa ,,Bardziej Kochani” do ich odbiorców za pomocą newslettera. Przekazali także link do kwestionariusza na swojej stronie na portalu Facebook. Jej celem było wytypowanie postaw przejawianych przez rodzeństwo osób z niepełnosprawnością spośród czterech przyjętych w pracy oraz określenie czynników wpływających na wybieraną postawę. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że jeśli dorosłe rodzeństwo osób z niepełnosprawnością ma dobre relacje z rodzicami, akceptuje brata/siostrę z niepełnosprawnością oraz ma przyjazne do niego nastawienie to pozytywnie wpływa to na wybierane przez nich postawy życiowe.

Przedmiotem badań w mojej pracy jest wpływ relacji rodzinnych na proces resocjalizacji osób pozbawionych wolności. Głównym problemem badawczym było określenie, jaki jest związek między relacjami rodzinnymi a procesem resocjalizacyjnym osób pozbawionych wolności. Celem badań było określenie zakresu wpływu relacji rodzinnych na przebieg procesu resocjalizacji. Celem przeprowadzonych badań było zdefiniowanie, czy relacje rodzinne mają wpływ na proces resocjalizacji osób pozbawionych wolności. Praca składa się z czterech rozdziałów. W badaniach własnych wykorzystano strategię ilościową, z zastosowaniem metody sondażu diagnostycznego i techniki ankiety. Badania zostały zrealizowane przy pomocy autorskiego kwestionariusza ankiety. Badania zrealizowano w marcu i w kwietniu 2021 roku w zakładzie karnym w miejscowości Strzelin. W badaniu wzięło udział 70 respondentów. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, iż osoby osadzone w zakładzie karnym mające dobre relacje z bliskimi są bardziej podatne na proces resocjalizacji niż osoby, które mają złe relacje z bliskimi, bądź tego kontaktu z rodziną nie utrzymują. Można stwierdzić, iż dobre relacje rodzinne wywierają znacząco pozytywny wpływ na proces resocjalizacji osób pozbawionych wolności.

Praca magisterska o charakterze empirycznym składa się z pięciu rozdziałów oraz dyskusji i wniosków z badań, Pierwsza część pracy podejmuje m.in. problematykę związaną z definiowaniem „sztuki”, rolą jaką pełni w życiu człowieka i jakie spełnia funkcje. Następnie wyjaśnione zostało pojęcie „wychowania” z uwzględnieniem na poszczególne kategorie, a także opisano wychowawczą funkcję sztuki. Przybliżony również został temat dotyczący wychowania estetycznego, podając różnice między wychowaniem artystycznym oraz wychowaniem przez sztukę i wychowaniem estetycznym. Przedstawione także zostały typy szkół artystycznych występujących w Polsce wraz z zasadami ich funkcjonowania. Druga część niniejszej pracy opisuje instytucje, która występuje w tytule pracy, czyli ogólnokształcącą szkołę baletową. Najpierw omówiona została historia baletu, skąd pochodzi i w jaki sposób dotarł do Polski, a także przedstawiciele, którzy mieli wpływ na jego rozwój. Kolejna część dotyczy specyfiki, selekcji oraz predyspozycji wymaganych od uczniów, którzy próbują dostać się do ogólnokształcących szkół baletowych, a także wychowanków uczących się już w szkole. Ostatnia część rozdziału drugiego przedstawia efekty i program kształcenia skupiając się tylko na przedmiotach zawodowych. Trzecia część pracy koncentruje się głównie na obciążeniach i czynnikach wzmacniających uczniów w procesie edukacji począwszy od stresu, jego definicji i ewolucji. Uwzględnione również kwestię stresu szkolnego, jego objawów i przyczyn a także sposobów radzenia sobie i możliwościach uzyskania pomocy. Ostatnia część to omówienie przeprowadzonych badań jakościowych na potrzeby niniejszej pracy oraz wnioski z nich wynikające. Badania zostały przeprowadzone za pomocą kwestionariusza wywiadu oraz kwestionariusza ankiety online na platformie Office 365. Wzięło w nich udział 29 uczniów ogólnokształcących szkół baletowych w Polsce. Celem badań podjętych w pracy była diagnoza obciążeń, z jakimi mają do czynienia uczniowie OSB, a także zidentyfikowanie czynników wzmacniających. Na podstawie przeprowadzonych badań otrzymano wachlarz różnorodnych opinii, pogłębiających wiedzę o perspektywie młodych ludzi na rzeczywistość współczesnej ogólnokształcącej szkoły baletowej.

Praca magisterska jest zatytułowana: „Pozaszkolne wspieranie w uczeniu się – potrzeby i satysfakcje uczestników Akademii Przyszłości”. Pierwsza część pracy podejmuje m.in. problematykę niepowodzeń szkolnych dzieci oraz kwestię instytucjonalnego wsparcia (np. stowarzyszeń, które zajmują się pomocą). W pracy opisana została również rola wolontariatu oraz wolontariuszy. Poruszona została kwestia wsparcia oraz jego wartości w dzisiejszym świecie oraz potrzeba wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży. Druga część niniejszej pracy opisuje instytucję, która pojawia się w tytule niniejszej pracy, czyli Akademię Przyszłości. Omówione zostają jej założenia, główny cel oraz misja tejże instytucji. Przedstawiony zostaje jej założyciel, czyli ks. Jacek Stryczek, szerzej zostaje poruszona kwestia głównej idei AP, czyli idea „mądrej pomocy”. Przytoczeni zostają również prekursorzy tejże idei, czyli m.in. Janusz Korczak. Kolejna ostatnia już część jest to omówienie przeprowadzonych badań jakościowych na potrzeby niniejszej pracy. Omówione, zanalizowane oraz zinterpretowane zostają wyniki oraz wnioski. Badania zostały przeprowadzone za pomocą wcześniej przygotowanego kwestionariusza wywiadu, z udziałem 18. Osobowej grupy badawczej, którą stanowili wolontariusze oraz dzieci biorące udział w programie Akademia Przyszłości. Celem badań podjętych w pracy jest zbadanie potrzeb oraz satysfakcji tychże uczestników programu Akademia Przyszłości. Według wyników, które udało się otrzymać na podstawie przeprowadzonych badań nie można jednoznacznie ustalić poziomu satysfakcji oraz potrzeb osób decydujących się dołączyć do programu AP. Poziom satysfakcji jest zależny od wielu indywidualnych czynników, dlatego też jest to kwestia bardzo indywidualna. Na podstawie przeprowadzonych badań otrzymano szeroki wachlarz różnorodnych odpowiedzi, które kreują szeroki obraz współczesnego wolontariatu, również w czasie pandemii koronawirusa.

Tematem niniejszej pracy magisterskiej było doświadczenie szkolnej przemocy rówieśniczej w retrospektywnych relacjach młodych dorosłych osób. Celem pracy było poznanie perspektywy młodych dorosłych osób na takie aspekty doświadczonej przemocy rówieśniczej jak: charakter, czas wystąpienia, przyczyny, okoliczności, ustanie przemocy, radzenie sobie z sytuacją oraz odczuwanie skutków przemocy. W części teoretycznej przedstawiony został problem bullyingu jako specyficznego rodzaju agresji rówieśniczej. Opisana została tutaj dynamika bullyingu, przyczyny i role pełnione w przemocy rówieśniczej oraz skutki, jakie wg badaczy wiążą się z pełnieniem poszczególnych ról. Jeden z rozdziałów został poświęcony skutecznemu zapobieganiu przemocy oraz właściwej interwencji. Część praktyczna obejmowała badania, w których wzięło udział 15 osób w przedziale wiekowym 22-26 lat. Wszystkie z badanych osób w przeszłości były ofiarami bullyingu. Głównym problemem badawczym było zbadanie tego, czy przeszłe doświadczenia badanych osób z przemocą rówieśniczą wywarły negatywne skutki na ich obecne życie. Badania zostały przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego, a techniką wykorzystaną w nich był jawny wywiad częściowo ustrukturyzowany. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że większość badanych odczuwa obecnie negatywne skutki związane z przeszłym doświadczeniem przemocy rówieśniczej, są to: zaburzone postrzeganie własnej wartości, poczucie bycia gorszym od innych, fobia społeczna, depresja, problemy z zaufaniem, zaburzenia odżywiania, agresja, niechęć do ludzi. Badania pokazały również, że w ocenie badanych, szkoły nie radziły sobie z podejmowaniem skutecznej interwencji, bądź w ogóle jej nie podejmowały. W celu zapobiegania powyższym długoterminowym skutkom przemocy rówieśniczej, szkoły, rodzice oraz nauczyciele powinni zwiększyć swoją wiedzę w zakresie działań zapobiegających i zwalczających przemoc. Perspektywa uczniów na czynniki, które warunkują skuteczną oraz nieskuteczną profilaktykę oraz interwencję, może być kierunkiem kolejnych badań.

Niniejsza praca badawcza dotyczy znaczenia komunikacji alternatywnej i wspomagającej w nabywaniu kompetencji społeczno-komunikacyjnej u chłopca z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu znacznym. Przedstawiona została w nim niepełnosprawność intelektualna w świetle literatury przedmiotu, opisana została zależność między nabywaniem języka a zachowaniami społecznymi oraz wyjaśnione zostały metody komunikacji alternatywnej i wspomagającej w kontekście terapii osób z niepełnosprawnością intelektualną. Praca miała na celu zbadanie znaczenia AAC w nabywaniu umiejętności porozumiewania się oraz wygaszania zachowań niepożądanych u dziecka z diagnozą niepełnosprawności intelektualnej w stopniu znacznym. Badania wykazały zmniejszenie się liczby zachowań trudnych, a także rozwój umiejętności w sferach takich jak: przekaz informacji, budowanie wypowiedzi, funkcjonalne współgranie z rozmówcą, motywacja do komunikacji. W pracy zostało zaproponowane również dalsze postępowanie terapeutyczne mające ugruntowanie w literaturze przedmiotu.

Tytułem niniejszej pracy jest „Edukacja szkolna i rozwój sportowy – wyzwania, korzyści i oczekiwania. Perspektywa uczniów ze Szkół Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem i Buczkowicach.” Jej celem było wskazanie między innymi czy trudnością jest łączenie kariery sportowej z edukacją szkolną, jakie są korzyści z uczęszczania do szkoły mistrzostwa sportowego, jakie były względem niej oczekiwania uczniów oraz jakie są ich plany na przyszłość. Odpowiedzi na problemy badawcze wskazane w pracy zostały zebrane za pomocą kwestionariusza ankiety oraz wywiadów. Kwestionariusz ankiety wypełniło 20 uczniów ze wspomnianych szkół, w tym 19 mężczyzn. Do wywiadów uzupełniających pracę zgłosiło się dwóch respondentów – kobieta i mężczyzna, z którymi zostały przeprowadzone rozmowy w formie zdalnej. Na podstawie zebranych wyników można wnioskować, że niezależnie od wieku, łączenie nauki w szkole oraz kariery sportowej jest dla zawodników wyzwaniem, a za najbardziej znaczącą trudność respondenci wskazywali zmęczenie fizyczne. Za korzyści wynikające z uczęszczania do szkoły mistrzostwa sportowego większość uczniów uznała możliwość codziennych treningów sportowych, dostosowany do nich plan lekcji oraz dostęp do obiektów sportowych. Ponadto większość respondentów uznała, że może liczyć na wsparcie kadry, która dodatkowo tworzy odpowiednią atmosferę do łączenia nauki z treningami. Na podstawie wyników badań można stwierdzić, że większość oczekiwań zawodników została spełniona, a w przyszłości planują bardziej skupić się na karierze sportowej, nie rezygnując jednak z kontynuacji nauki na uczelni wyższej. Wyniki przeprowadzonych badań mogą być podstawą do dalszego pogłębiania tematu oraz poszukiwania rozwiązania, które mogłyby pomóc zoptymalizować zarówno treningi uczniów, jaki i ich naukę.

Celem niniejszej pracy magisterskiej jest poznanie opinii na temat doświadczeń oraz oczekiwań dotyczących relacji rodziców i nauczycieli w klasach I-III szkoły podstawowej a także próba charakterystyki oraz oceny ich aktualnego stanu z perspektywy rodziców. Punkt docelowy to również stworzenie listy praktycznych wskazówek dla pracy nauczycieli, dotyczących ich relacji z rodzicami. Przeprowadzone badania z wykorzystaniem wywiadu częściowo skategoryzowanego umożliwiły diagnozę aktualnego stanu kontaktów tych dwóch podmiotów szkolnych interakcji zarówno pod względem aspektów satysfakcjonujących jak i utrudniających, oczekiwań rodziców, aktualnego charakteru tych relacji oraz jego przyczyn. Praca składa się z sześciu rozdziałów, z których cztery to rozdziały teoretyczne wyjaśniające terminologię oraz podstawowe zagadnienia związane z prezentowanym tematem. Znajdują się w nich m.in. cele współdziałania rodziców i nauczycieli, formy ich komunikacji oraz poglądy współczesnych badaczy dotyczące prezentowanego zjawiska. Przedstawiona została także charakterystyka nauczania początkowego z uwzględnieniem roli i zdań nauczyciela oraz specyfika edukacji w czasie pandemii Covid-19. Piąty rozdział, będący metodologią badań własnych zawiera w sobie cel, problemy badawcze, metody i techniki użyte w trakcie przeprowadzania badań oraz ich organizację. Szósty rozdział to przedstawienie wyników badań, ich analiza oraz wnioski.

W niniejszej pracy zajmuję się wykorzystaniem bajek terapeutycznych w codziennej pracy z dziećmi przez nauczycielki przedszkola. W pierwszym rozdziale na podstawie literatury psychologicznej oraz pedagogicznej opisuję rozwój dziecka w wieku przedszkolnym, dokonując jego charakterystyki w poszczególnych obszarach. W rozdziale drugim przybliżam ideę bajkoterapii jako metody pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym oraz jej rolę na tym etapie rozwoju. Rozdział trzeci jest rozdziałem metodologicznym. Stanowi projekt badawczy obejmujący wszystkie etapy postępowania zmierzające do odpowiedzi na postawione pytania badawcze, realizacji celów oraz uzyskania wiedzy na temat obranego przeze mnie tematu. Ostatni z rozdziałów niniejszej pracy obejmuje przedstawienie wyników prowadzonych badań dotyczących doświadczeń badanych nauczycielek związanych z wykorzystywaniem bajek terapeutycznych w codziennej pracy. Rozdział ten obejmuje analizę oraz interpretację informacji uzyskanych z przeprowadzonych wywiadów.

Praca dyplomowa podejmuje temat gotowości szkolnej dzieci w wieku przedszkolnym. W obecnych czasach gotowości szkolnej przypisywane jest duże znaczenie. Na dziecku spoczywa obowiązek rocznego przygotowania przedszkolnego. Powyższa praca dyplomowa została podzielona na cztery rozdziały, pierwsze dwa dotyczą analizy literatury przedmiotu, następny metodologii badawczej i ostatni analizy wyników badań. Pierwszy rozdział przedstawia ujęcie definicyjne gotowości i dojrzałości szkolnej. Zaprezentowane zostały czynniki wpływające na gotowość szkolną w świetle literatury przedmiotu, a także kwestie prawne dotyczące gotowości szkolnej. Przedstawiona została również diagnoza gotowości szkolnej, sposób jej przeprowadzania i wykorzystywane narzędzia diagnostyczne oraz jakim zadaniom musi sprostać dziecko gotowe do roli ucznia. Rozdział drugi prezentuje cechy rozwojowe dziecka w wieku przedszkolnym, opisany zostały najważniejsze aspekty rozwoju fizycznego, poznawczego oraz społeczno-emocjonalnego. Przedstawiona została również rola rodzica i nauczyciela w kształtowaniu i stymulowaniu gotowości szkolnej. W rozdziale trzecim zaprezentowany jest plan postępowania badawczego. Celem badawczym jest poznanie opinii nauczycieli na temat gotowości szkolnej dziecka w wieku przedszkolnym oraz znaczenia jakie nadają stymulowaniu rozwoju dziecka w kierunku osiągnięcia przez nie gotowości szkolnej. Badania zostały przeprowadzone za pomocą metody wywiadu, ponieważ pozwala to na poznanie perspektywy i opinii osób badanych. Przedstawiona została również organizacja badań, a także etyczne założenia badawcze. Ostatni rozdział zajmuje się analizą wyników badań. Przedstawiona jest charakterystyka badanych nauczycielek, ich staż pracy, doświadczenie w zawodzie oraz wykształcenie. Następnie została omówiona rola nauczyciela w przygotowaniu dziecka do pójścia do szkoły, diagnoza i wsparcie dziecka, dobór narzędzi, zastosowanie odpowiednich metod w pracy z dziećmi, współpraca ze specjalistami w ramach wsparcia oraz rola rodzica i współpracy z rodzicami w kształtowaniu gotowości dzieci na podstawie odpowiedzi badanych nauczycielek. Na końcu wyniki tych badań zostały podsumowane i odniesione do wiedzy teoretycznej.

W pracy magisterskiej podjęto się tematu „Zaburzenia zachowania uczniów edukacji wczesnoszkolnej w opinii nauczycieli.” Celem pracy było poznanie opinii nauczycieli na temat uczniów klas 1-3 szkoły podstawowej wykazujących zaburzenia zachowania. Praca zawiera wstęp, 4 rozdziały oraz zakończenie. W aneksie zostały umieszczone wywiady z nauczycielami. Pierwszy rozdział przedstawia zaburzenia zachowania w ujęciu literatury. Dokonano opisu szeroko pojętej definicji zaburzeń zachowania, klasyfikowania opisanego problemu, przyczyn powstawania zaburzeń, jego przejawów oraz pomocy i terapii dzieciom z zaburzeniami zachowania. W kolejnym rozdziale przedstawiono sylwetkę nauczyciela oraz ucznia w edukacji wczesnoszkolnej. Opis edukacji wczesnoszkolnej w aspektach prawno- społecznych ukazano na początku, następnie przedstawiono dziecko w roli ucznia, ukazano funkcje nauczyciela w edukacji wczesnoszkolnej, warsztat pracy nauczyciela klas I-III oraz współpracę nauczyciela z rodzicami dziecka wykazującego zaburzenia w zachowaniu. W rozdziale trzecim została opisana metodologia badań własnych, w której zgodnie z literaturą przedstawiono przedmiot i cel badań, problemy badawcze, strategię badań, wybrane metody badawcze oraz organizację i teren badań, badaną populację, a także opisano względy etyczne dotyczące postępowania badawczego, uwzględniając w tym własne działania. Czwarty rozdział zawiera analizę i interpretację zebranego materiału, dotyczącego opinii nauczycieli w pracy z dziećmi z zaburzeniami zachowania i współpracy z ich rodzicami. Początkowo scharakteryzowano badane osoby, uwzględniając staż pracy w szkole, rodzaj wykonywanej pracy, wykształcenie oraz liczbę uczniów w klasie lub grupie. Następnie ukazano rozumienie przez badanych zaburzeń zachowania, czynniki decydujące o pojawieniu się problemu. Uwzględniono także doświadczenia respondentów w pracy z dziećmi z zaburzeniami zachowania i współpracy z ich rodzicami. Praca zawiera także opis pomocy nauczycieli oferowanej dzieciom z zaburzeniami zachowania. Na koniec rozdziału 4 podsumowano zebrane wyniki badań oraz zestawiono je z innymi badaniami.

Niniejsza praca podejmuje temat samodzielności dzieci 6-letnich w opinii nauczycieli i rodziców. Samodzielność jest potrzebą rozwojową i rozpoczyna się już od najmłodszych lat życia człowieka. Obejmuje wiele obszarów rozwoju i przebiega na wielu etapach życia powiększając swój zakres. Dążenie do stawania się samodzielnym jest oznaką prawidłowego funkcjonowania. Osiąganie samodzielności uzależnione jest od wielu czynników, takich jak: tempo i przebieg rozwoju dziecka, styl wychowania, środowisko funkcjonowania dziecka oraz sposoby i jakość uzyskiwanego wsparcia od dorosłych. Podstawowymi środowiskami funkcjonowania dziecka w wieku przedszkolnym jest rodzina oraz przedszkole. W związku z tym to właśnie opinia tych dwóch środowisk została objęta badaniami. Zakres podjętej problematyki dotyczył określenia obszarów samodzielności wysoce rozwiniętych oraz sfer, w których przedszkolaki przejawiają trudności. Ponadto poszukiwano odpowiedzi na temat aktualnie stosowanych sposobów wspierania samodzielności dzieci, jak również czynników wpływających na preferowany system wspierania. W celu zebrania opinii, posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z techniką ankiety, do której stworzono własny kwestionariusz ankiety. Grupa badawcza obejmowała 50 nauczycieli wychowania przedszkolnego oraz 46 rodziców dzieci 6-letnich. Wyniki badań umożliwiły weryfikację postawionych hipotez oraz dały odpowiedź na pytania badawcze. Jak wynika z badań zarówno w środowisku rodziców, jak i nauczycieli uważa się, że samodzielność dzieci jest na dość dobrym poziomie, choć środowisko nauczycielskie nieco niżej ocenia tę umiejętność. Uzyskane wyniki zostały porównane z badaniami ubiegłych lat, co pozwoliło potwierdzić niektóre przypuszczenia a także dało nowe, aktualne spojrzenie na wcześniejsze założenia.

Celem pracy jest określenie jakości życia rodzin wychowujących dziecko z niepełnosprawnością intelektualną. Przedstawia ona wybrane aspekty społecznego funkcjonowania rodziny w obliczu niepełnosprawności. Do jej napisania wykorzystano literaturę fachową głównie dotyczącą pedagogiki, psychologii i socjologii. Składa się z czterech części. Pierwsza stanowi opis niektórych stanowisk badawczych charakteryzujących najważniejsze pojęcie z punktu widzenia podjętego celu badawczego – jakości życia rodzin z dzieckiem z niepełnosprawnością. Druga przedstawia tematykę związaną z niepełnosprawnością intelektualną oraz jej wpływem na funkcjonowanie rodziny jako współzależnego systemu. W trzeciej części zawarty jest opis procedury badawczej wraz z charakterystyką wykorzystanej metody jakościowej – indywidualnym wywiadem pogłębionym. Kolejny rozdział to opis i interpretacja uzyskanych wyników badań, przeprowadzonych za pomocą wywiadu z dziesięcioma opiekunami dzieci. Ogólna jakość życia jest rozpatrywana przez pryzmat sytuacji materialnej, relacji, hierarchii wartości oraz otrzymanego wsparcia. Podsumowanie pracy stanowi ogólna charakterystyka społeczno-kulturowego funkcjonowania rodzin oraz odpowiedzi na główne pytanie badawcze oraz pytania szczegółowe. Całość zamykają wnioski odnoszące się do zmiany jakości życia rodzin w związku z niepełnosprawnością jej członka. Analiza wszystkich badanych dziedzin życia wskazuje, że jest jeszcze wiele obszarów wymagających naprawy, aby rodzina mogła żyć w godnych warunkach i osiągać bezpieczeństwo emocjonalne.

Temat niniejszej pracy to: Adaptacja rodziny do niepełnosprawności dziecka z Zespołem Rubinsteina i Taybiego. Jest to kontynuacja pracy licencjackiej. Pracę podzielono na 4 rozdziały. Dwa rozdziały są stricte teoretyczne, trzeci opisuje metodologię badań, natomiast ostatni analizę i interpretację wywiadów. W pierwszym rozdziale sformułowano definicję niepełnosprawności intelektualnej, jej przyczyny i objawy. Przedstawiono poszczególne stopnie niepełnosprawności. Omówiono szczegółowo informacje na temat Zespołu Rubinstaina i Taybiego, także szereg wad i schorzeń towarzyszących temu zespołowi. W drugim rozdziale zdefiniowano pojęcie rodziny. Przedstawiono wieloaspektowo problemy, z którymi borykają się rodziny wychowującej dziecko z RTS. Omówiono etapy adaptacji rodziny do wychowywania dziecka z niepełnosprawnością. Scharakteryzowano relacje między rodzeństwem, kiedy jedno z nich jest niepełnosprawne. Dokonano analizy form wsparcia rodziny wychowującej dziecko z zespołem Rubinsteina i Taybiego oraz rolę, jaką odgrywa rodzina w życiu dziecka dotkniętego tym zespołem w procesie jego rehabilitacji. W trzecim rozdziale zaprezentowana została metodologia badań własnych. Przedstawiono cele i przedmiot badań, problemy badawcze, nurty i strategię badań, metodę i technikę badawczą, a także etykę badawczą. Ostatni rozdział zawiera analizę i interpretację wywiadów narracyjnych przeprowadzonych z matkami dzieci z zespołem Rubinsteina i Taybiego. Wywiady były punktem wyjścia do próby odpowiedzi na postawione problemy badawcze. Następnie przedstawiono znaczenie pedagogiczne przeprowadzonych badań oraz zaproponowano możliwości wsparcia dzieci z RTS, jak i ich rodziców. Część praktyczna zawiera interpretację doświadczeń trzech rodzin dzieci z Zespołem Rubinsteina i Taybiego. Zastosowanie przyjętej metody, techniki i narzędzia badań jakim był wywiad narracyjny pozwoliło na zebranie materiału, którego analiza umożliwiła odpowiedzieć na postawiony główny problem badawczy.

Niniejsza praca poświęcona jest roli terapeuty w pracy z dziećmi z zaburzeniami ze spectrum autyzmu. Celem mojej pracy badawczej jest poznanie roli terapeuty w pracy z dziećmi z zaburzeniami ze spectrum autyzmu. Do wyboru tematu skłoniła mnie chęć pogłębienia wiedzy na temat warsztatu pracy terapeuty związanego z oddziaływaniem wobec dzieci z zaburzeniami ze spectrum autyzmu. Pragnęłam, zagłębić się w literaturę naukową na temat dzieci ze spectrum autyzmu, ich potrzeb i zachowań. Ważne było dla mnie również poznanie znaczenia przypisywanego terapii w codziennym funkcjonowaniu dzieci z tym zaburzeniem. Praca składa się z IV rozdziałów. Rozdział I poświęcony jest teoretycznej części badań. Zdefiniowane zostało w nim pojęcie zaburzenia autyzmu, klasyfikacja i przyczyny autyzmu oraz charakterystyka dziecka z zaburzeniami ze spectrum autyzmu. Rozdział II przedstawia funkcje i zadania terapeuty, naukowe wyjaśnienie terminu terapia, sposoby diagnozy, metody terapii dziecka z zaburzeniami ze spectrum autyzmu. Rozdział III to rozdział metodologiczny. Zdefiniowane są w nim pojęcia metodologiczne, przedstawiony został cel badań i problemy badawcze. Opisane zostały metody, techniki i narzędzia, które zastosowałam i wykorzystałam w swojej pracy. Przedstawiona została także organizacja badań i etyka badawcza. W rozdziale IV na podstawie przeprowadzonych wywiadów przedstawiłam wyniki badań własnych, ich analizę oraz interpretację.

Niniejsza praca magisterska nosi tytuł: Znaczenie terapii integracji sensorycznej stosowanej u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu – perspektywa terapeutów. Jest to praca badawcza, składająca się z części teoretycznej (rozdziały 1 i 2) oraz części metodologicznej (rozdziały 3 i 4). Praca porusza zagadnienia z obszaru terapii zaburzeń integracji sensorycznej w kontekście pracy z dziećmi z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Celem pracy jest przybliżenie zagadnienia zaburzeń ze sfery autyzmu oraz skuteczności zastosowania w ich przypadku tego właśnie podejścia terapeutycznego. Celem praktycznym pracy jest przekazanie wskazówek nauczycielom i terapeutom, które ułatwią prowadzenie terapii integracji sensorycznej. Przedmiotem prowadzonych badań jest opinia terapeutów na temat znaczenia terapii integracji sensorycznej stosowanej u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Główny cel prowadzonych badań jest celem poznawczym, a mianowicie poznanie opinii na temat znaczenia terapii integracji sensorycznej stosowanej u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Głównym problemem badawczym w pracy jest następujące pytanie: Jakie ma znaczenie terapia integracji sensorycznej w odniesieniu do dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w opinii terapeutów. Problematyka pracy ma swoje odniesienie w literaturze naukowej. W literaturze przedmiotu akcentowane jest nie tylko znaczenie terapii zaburzeń integracji sensorycznej oraz znaczenie wiedzy i doświadczenia terapeuty. Natomiast stosunkowo niewiele miejsca poświęca literatura przedmiotu zagadnieniu relacji terapeuty z rodzicami i opiekunami, dlatego pojawiła się chęć zgłębienia tego tematu. By osiągnąć cel badania posłużono się następującymi metodami i technikami badawczymi: wykorzystano badanie jakościowe – metoda wywiadu oraz technika wywiadu eksperckiego. W wywiadzie eksperckim z praktykującymi terapeutkami wykorzystującymi podejście SI do dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu zebrano informacje na temat skuteczności terapii oraz konkretnych uwarunkowań, mających wpływ na te skuteczność. W pracy przedstawiono wypowiedzi praktykujących terapeutek, które na co dzień wykorzystują terapię zaburzeń integracji sensorycznej. Potwierdzają one w całej rozciągłości skuteczność stosowania tej metod, wskazując na charakterystyczne uwarunkowania, mające wpływ na efektywność pracy z dziećmi. Ekspertki potwierdziły skuteczność terapii SI w przypadku dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

W pracy podjęto problematykę zabaw swobodnych dziewcząt i chłopców z rodzin imigranckich w grupie przedszkolnej dzieci 6-letnich. Autorka pracy była ciekawa, jak przebiegają zabawy z udziałem dzieci cudzoziemskich, a także jakie są cechy opisujące niepowtarzalność każdej z nich. Zastanawiała się również, czy doświadczenie przez najmłodszych okoliczności wyjazdu może w jakimś stopniu ograniczać spontaniczną aktywność zabawową dziecka. Punktem wyjścia dla rozważań w pracy była obserwacja czterech przypadków ludzkich, podczas swobodnej zabawy, na gruncie polskiej placówki przedszkolnej. Analiza zebranego materiału badawczego dostarczyła konkretnych i jasnych odpowiedzi empirycznych. Dzieci z rodzin imigranckich podejmują różne kategorie zabaw swobodnych. Choć przebiegają one w sposób podobny u wszystkich obserwowanych przypadków, to istnieją pewne indywidualne różnice, które akcentują odrębność, każdego z nich. Przy czym, wnioski z przeprowadzonych badań jednoznacznie wskazują, iż jedną z ważniejszych umiejętności, którą powinno nabyć dziecko w sytuacji kulturowej różnicy, jest kompetencja w porozumiewaniu się w języku kraju migracji. To bowiem efektywna komunikacja umożliwia w pełni realizację podjętych w zabawie treści, negocjowanie znaczeń, a także podejmowanie decyzji. Badania zostały zrealizowane w Publicznym Przedszkolu Pitagoras we Wrocławiu, w którym autorka pracuje w charakterze wychowawcy. Metodą, którą wykorzystano na potrzeby pracy było studium przypadku, techniką obserwacja systematyczna, zaś narzędziem badawczym własnoręcznie sporządzony arkusz obserwacji zabaw swobodnych dziecka. Rozdział teoretyczny powstał w oparciu o psychologiczno-pedagogiczną literaturę przedmiotu.

Tematem pracy magisterskiej jest „Rola pracownika socjalnego w procesie wsparcia dzieci z rodzin dysfunkcyjnych”. Rosnąca bezradność wśród rodzin dysfunkcyjnych przyczyniła się do konieczności korzystania z pomocy i wsparcia profesjonalistów, takich jak pracownicy socjalni. Dzięki uprawnieniom pracownicy socjalni mają możliwość, a przede wszystkim obowiązek stania na straży bezpieczeństwa dzieci, w celu ochrony ich rozwoju intelektualnego, emocjonalnego, społecznego i edukacyjnego. W pracy magisterskiej opisano pracę socjalną w świetle literatury, miejsce pracy socjalnej w systemie nauk pedagogicznych, problematykę dysfunkcyjności rodziny, metodologiczne podstawy badań oraz dokonano opisu przypadków na podstawie trzech wywiadów z pracownikami socjalnymi. Celem pracy było poznanie, w jaki sposób pracownicy socjalni oceniają swoją rolę w procesie wspierania dzieci z rodzin dysfunkcyjnych oraz poznanie, jak przebiega prowadzony przez pracowników socjalnych proces wspierania dzieci z rodzin dysfunkcyjnych. Problemy badawcze ukazują teren poszukiwań. W niniejszej pracy główny problem badawczy przybiera formę pytania i brzmi: Jaką rolę pełnią pracownicy socjalni w procesie wspierania dzieci z rodzin dysfunkcyjnych? Jednak towarzyszy mu szereg problemów szczegółowych: Jakie jest przygotowanie zawodowe pracownika socjalnego? Z jakimi dysfunkcjami rodziny oddziałującymi na dzieci spotyka się pracownik socjalny w swojej pracy? Jakie działania podejmuje pracownik socjalny w procesie wspierania dzieci z rodzin dysfunkcyjnych? Jak pracownik socjalny ocenia skuteczność swoich działań w procesie wspierania dzieci z rodzin dysfunkcyjnych? Czy pracownik socjalny doświadcza sukcesów w procesie wspierania dzieci z rodzin dysfunkcyjnych? Jeśli tak, to jakie to są sukcesy? Czy pracownik socjalny doświadcza trudności w procesie wspierania dzieci z rodzin dysfunkcyjnych? Jeśli tak, to jakie to są trudności? Jak pracownik socjalny postrzega relacje z rodzicami z rodzin dysfunkcyjnych? Czy pracownik socjalny w procesie wspierania dzieci z rodzin dysfunkcyjnych współpracuje ze środowiskiem szkolnym? Jeśli tak, to na czym ta współpraca polega? Pracownicy socjalni swoimi złożonymi działaniami pomagają, wspierają, motywują wszystkie jednostki w rodzinie, w celu zmniejszenia lub pokonania dysfunkcji rodziny, która ma negatywny wpływ na rozwój dzieci.

Temat pracy dotyczy zbadania opinii rodziców na temat funkcjonowania nauczyciela świetlicy. Kryterium służącym do zweryfikowania opinii rodziców były kompetencje nauczyciela świetlicy według typologii M. Taraszkiewicz: kompetencje merytoryczne, metodyczne i wychowawcze. W rozdziale teoretycznym przedstawiłam pojęcie roli społecznej, kompetencje nauczyciela według różnych typologii. W dalszej części przedstawiłam temat świetlicy szkolnej i zaprezentowałam zagadania właściwe roli nauczyciela świetlicy. Ostatnia część rozdziału teoretycznego obejmuje kwestię dialogu między rodzicami a szkołą. Część druga pracy przedstawia metodologię - opisuje podejście badawcze, problematykę badawczą a także narzędzia służące do przeprowadzenia badań. Część empiryczna to analiza badań własnych. Rozważania prowadzą do wniosku traktującego o tym, iż w opinii rodziców nauczyciel świetlicy winien popracować nad kompetencjami metodycznymi i wychowawczymi. Mocno akcentowana jest kwestia i znaczenie dialogu między rodzicami a nauczycielem świetlicy. Istotnym jest, iż rodzice w swoich odpowiedziach akcentują potrzebę dialogu nie tylko na temat negatywnego zachowania dziecka, lecz potrzebują również informacji zwrotnych dotyczących pozytywnych aspektów. Nauczyciel świetlicy posiada duże możliwości wychowawcze, jednakże potrzeba aby udoskonalił swe umiejętności, by te możliwości mógł wykorzystać w swojej pracy.

W niniejszej pracy magisterskiej podjęto się analizy treści zamieszczanych w Internecie przez rodziców, którzy kształcą swoje dzieci domowo. Obszar analizowanych treści został ograniczony do: pięciu blogów, dwóch fanpage'y, dwóch grup w serwisie Facebook oraz kanału w serwisie YouTube. W badaniach posłużono się metodą netnografii, zwanej także wirtualną etnografią.