W swojej pracy magisterskiej zdecydowałam się poruszyć temat aktywizacji zawodowej skazanych w środowisku otwartym. Motywacją stojącą za tym tematem było dla mnie sprawdzenie programu „Praca dla Więźniów” na Poczcie Polskiej we Wrocławiu przy ul. Iba Sin Avicenny, która jest moim miejscem zatrudnienia od 4 lat. Temat pracy osadzonych poza zakładem karnym w systemie bez konwojowania jest zjawiskiem opisanym w literaturze penitencjarnej lecz nie spotkałam badań z perspektywy osoby, która nie tylko jest postronnym obserwatorem lecz towarzysz im w codziennych zmaganiach w pracy.

W niniejszej pracy przedmiotem podjętych przeze mnie badań jest aktywność artystyczna w resocjalizacji wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. Z literatury przedmiotu wynika, że aktywność artystyczna pozytywnie wspiera proces resocjalizacji, przede wszystkim poprzez to, że pozwala na konstruktywne wyrażenie swoich emocji i odreagowanie złości czy też stresu. W celu poznania aktywności artystycznej wychowanków MOW-u przeprowadzono wywiady z wychowankami oraz wychowawcami dwóch Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych. W pracy postawiono następujące pytania badawcze: Jaka jest charakterystyka środowiska rodzinnego i pozarodzinnego w percepcji wychowanków MOW-u? Jakie są główne zainteresowania wychowanków MOW-u? Jakie korzyści przynosi wychowankom MOW-u aktywność artystyczna? W jakich zajęciach artystycznych uczestniczą wychowankowie MOW-u? Jaka jest rola wychowawcy w motywowaniu wychowanków MOW-u do podejmowania aktywności artystycznej? Na podstawie analizy przeprowadzonych badań można wysunąć kilka zasadniczych wniosków: wychowankowie MOW-u w większości pochodzą z rodzin niepełnych czy rekonstruowanych i nie mieli dobrych relacji ze swoimi rodzicami czy opiekunami prawnymi. Aktywność artystyczna dzięki działaniu wyciszającemu trudne emocje i zwiększającemu empatię, w znaczący sposób przyczyniła się do poprawy stosunków wychowanków z ich rodzinami. Jeżeli chodzi o środowisko rówieśnicze, większość wychowanków miało starszych kolegów i koleżanki, aktualnie większość z nich nie utrzymuje kontaktu ze swoimi dawnymi znajomymi. Wychowankowie uczęszczają na zajęcia muzyczne, plastyczne, teatralne i taneczne. Głównymi zainteresowaniami wychowanków MOW-u są przede wszystkim zajęcia plastyczne, zwłaszcza decoupage i rysunek, ale również interesują się muzyką, tańcem czy teatrem. Korzyści płynące z uczestnictwa w zajęciach artystycznych stanowią przede wszystkim rozładowanie emocji, nabycie umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami, pokonanie barier związanych z nieśmiałością oraz lękiem. Korzyścią jest również wzrost poczucia własnej wartości oraz możliwość zaprezentowania znajomym czy rodzinie, że wychowanek jest wartościową i utalentowaną osobą, potrafiącą stworzyć z niczego coś pięknego. Dużą rolę odgrywa też wychowawca, który pokazuje, zachęca i wspiera do uczestnictwa w zajęciach artystycznych. Często wychowawca zastępuje wychowankom rodzinę wspierając i doceniając starania dziecka.

Moją pracę licencjacką zatytułowałam „Aktywność edukacyjna wśród seniorów”. Poruszyłam w niej bardzo istotny oraz aktualny temat, ponieważ wiadomą jest iż Polskie społeczeństwo się starzeje i większość naszego społeczeństwa stanowią właśnie osoby starsze. Dlatego też, uważam że powinniśmy jak najwięcej dowiedzieć się na temat ludzi starszych, ich nawyków, postaw, cech charakterystycznych. Osoby starsze są określane przez nas poprzez różne pojęcia, a są to między innymi emeryt, rencista, senior, starzec, wiek staczy także określany jest na wiele sposobów, a mianowicie jesień życia, trzeci wiek, wiek emerytalny. Seniorów można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa to osoby, które starają się nadążyć za współczesnością, za nowymi technologiami. Drugą grupę stanowią osoby, które nie są przystosowane do współczesności, są w tyle, bardzo często wycofujące się z życia społecznego. Sądzę, że właśnie ze względu na osoby które przejawiają postawy obronne i wrogie, priorytetem dla społeczeństwa powinno być pobudzanie oraz utrzymywanie seniorów w ciągłej aktywności, a także kontakcie ze społeczeństwem. W pierwszym rozdziale pracy zdefiniowany został proces starości, wymienione zostały płaszczyzny na których zachodzi, a mianowicie społecznej, ekonomicznej, psychicznej, biologicznej. Wyróżniłam również style życia, czyli sposoby w jakie zachowują się ludzie starsi, a także etapy starości ze względu na wiek biologiczny, psychiczny, społeczny, demograficzny, ekonomiczny i socjalny. Poruszyłam również dwie bardzo ważne kwestie odnoszące się do seniorów, pierwszą z nich są stereotypy oraz postawy otoczenia wobec osób starszych, a drugą jest wykluczenie społeczne seniorów. Drugi rozdział pracy przedstawia pojęcie oraz przejawy poczucia jakości życia seniorów, opisane zostały między innymi czynniki warunkujące poziom jakości życia. Kolejny bardzo ważny aspekt drugiego rozdziału to potrzeby edukacyjne osób starszych, po którym nasuwa się wniosek iż ludzie starsi, którzy posiadają wykształcenie wyższe wyróżniają się większym zainteresowaniem edukacją podczas emerytury. Najważniejsze kwestie zostały poruszone w rozdziale trzecim, a mianowicie rola Uniwersytetów Trzeciego Wieku w życiu osób starszych, a także inne instytucje zajmujące się wsparciem seniorów. W tym rozdziale opisałam również różnorodne formy pomocy ludziom starym, a jest to między innymi Polski Czerwony Krzyż, Kluby Seniora, grupy samopomocowe oraz terapie zajęciowe. Bardzo ważnym faktem jest to, że placówki wspierające seniorów cieszą się coraz większą popularnością. Zauważyć można również, że coraz więcej takich placówek otwieranych jest w małych miejscowościach i wsiach, a dzięki nim zapobiega się wykluczeniu oraz marginalizacji osób starszych. Rozdział trzeci przedstawia również historię powstania UTW, jego priorytetowe cele, a także funkcje. Moja praca ukazuje jak ważna jest integracja młodego pokolenia ze starszym, seniorzy nie powinni się odizolowywać, a starać podążać za współczesnością. Dzię

Głównym celem mojej pracy było stworzenie własnego projektu edukacyjnego, uwzględniającego aktywność ruchową dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Projekt miał uwzględnić nowe zabawy, różne odmiany znanych i popularnych zabaw oraz nowe pomysły na przeprowadzenie zajęć wychowania fizycznego w szkole. Oprócz tego w projekcie opisany został jeden z wielu dodatkowych wariantów uprawiania przez dzieci aktywności fizycznej. Rozdział pierwszy dotyczy najważniejszych aspektów rozwojowych dziecka znajdującego się na etapie wczesnoszkolnym. Przedstawione w nim zostały wszystkie sfery rozwoju psychofizycznego dziecka ze szczególnym uwzględnieniem sfery fizycznej, które ma największe znaczenie dla niniejszej pracy. Dodatkowo rozdział pierwszy traktuje o proponowanej przeze mnie aktywności fizycznej jaką jest Aikido, jako formie zajęć ruchowych dostępnej zarówno w szkole jak i poza jej murami. Zakończeniem rozdziału pierwszego jest opis roli nauczyciela wychowania fizycznego na etapie edukacji wczesnoszkolnej. Rozdział drugi zawiera cele i założenia stworzonego przeze mnie projektu edukacyjnego a także wyjaśnienie czym jest projekt edukacyjny oraz metoda projektu w świetle literatury. Dodatkowo rozdział ten zawiera sporządzone przeze mnie i przeprowadzone scenariusze zajęć wychowania fizycznego, oraz trzy scenariusze zajęć dodatkowych, w których brałam czynny udział. Zakończeniem rozdziału drugiego jest kontekst sytuacyjny, tak więc warunki w jakich realizowany był projekt. Rozdział trzeci mojej pracy w całości poświęcony jest ewaluacji. W pierwszej kolejności starałam się przytoczyć czym jest ewaluacja w świetle literatury, tak więc teoretyczne ujęcie tego procesu. W dalszej części szczegółowo opisane zostały wszystkie dołączone w rozdziale drugim scenariusze, ich przebieg, ocena a także opinie uczniów biorących udział w prowadzonych przeze mnie zajęciach.

W postępującym rozwoju cywilizacji coraz ważniejsza staje się umiejętność obcowania ze sztuką. Aby ją wykształcić należałoby od najmłodszych lat wspomagać rozwój dziecka właśnie poprzez aktywność plastyczną. Wraz z wiekiem zajęcia plastyczne są coraz bardziej ograniczane, a ich miejsce zastępują przedmioty ścisłe, bądź takie, które uważane są za istotniejsze. Przez to odbieramy dzieciom możliwość rozwijania kreatywnego myślenia, gdyż twórczość plastyczna wpływa na poszczególne sfery rozwoju psychofizycznego. Napisana przeze mnie praca licencjacka składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy zawiera analizę zagadnień dotyczących wybranego tematu. W drugim rozdziale mieści się autorski projekt działań, w którym wyznaczyłam tematy zajęć z podziałem na poszczególne dni. Natomiast ostatni zawiera przeprowadzoną ewaluację własnych działań edukacyjnych.

Przedmiotem zainteresowania w mojej pracy licencjackiej uczyniłem aktywność artystyczna ludzi starych. Wybrałem tą tematykę, ponieważ wiąże się ona z moimi zainteresowaniami. Jako uczeń Liceum Ogólnokształcącego byłem członkiem teatru w Nyskim Domu Kultury i tam grałem trzy lata. To doświadczenie zainspirowało mnie to tego, aby zacząć interesować się działaniami związanymi ze sztuką. Z racji tych zainteresowań chciałbym dowiedzieć się jak wygląda taka aktywność artystyczna w ostatnim okresie życia człowieka jakim jest starość. W tym celu zdecydowałem się na przeprowadzenia badań diagnostycznych w Szkole Tańca ,,Leodance” w Nysie.Moja praca składa się z trzech rozdziałów: teoretycznego, diagnostycznego oraz empirycznego. W rozdziale pierwszym znajdują się informacje dotyczące twórczości w teoriach sensu życia oraz skupiam się nad wyjaśnieniem terminu aktywności artystycznej i jej miejsca w sztuce. Rozdział ten kończą informacje dotyczące działań seniorów oraz wykaz placówek wraz z omówieniem gdzie osoby stare mogą spełniać się artystycznie. W drugim rozdziale zaprezentuję informacje dotyczące moich badań diagnostycznych oraz opis metody badawczej jaką wybrałem w celu zdobycia materiału empirycznego. Ponadto przedstawię informację na temat miejscowości, w której przeprowadzę badania oraz opis osób badanych. W trzecim rozdziale natomiast pokażę uzyskany materiał badawczy, a w ostatniej cząstce zaprezentuję interpretację oraz własną refleksję na temat przeprowadzonych badań. Moją pracę zakończy bibliografia oraz aneks. Kończąc swoją pracę licencjacką mogę z całą stanowczością stwierdzić, że było to dla mnie inspirujące doświadczenie. Pytania badawcze jakie postawiłem sobie w pracy mogę uznać za zrealizowane. Jest to wynikiem dokładnego zebrania materiału badawczego oraz jego analizy i interpretacji. Pragnę podkreślić, że wypowiedzi Narratorów częściowo różnią się one od zebranego materiału, który przedstawiłem w rozdziale pierwszym. Moi rozmówcy kładli nacisk przede wszystkim na formę spędzania wolnego czasu na emeryturze oraz możliwość integracji z innymi uczestnikami kursu tańca. Natomiast analiza literatury przedstawiona przeze mnie każe dostrzec, że aktywność artystyczna dotyczy również wyrażania emocji i pokazywania swoich talentów. Zdaniem moich rozmówców czas spędzony w kole tanecznym jest przede wszystkim formą aktywności. W mojej opinii temat jakiego się podjąłem powinien spotkać się z zainteresowaniem młodych osób po to, by zobaczyli jak istotnym okresem życia może być starość oraz w jaki sposób można ją barwnie przeżyć.

Praca dotyczy aktywności dzieci z dysfunkcjami w przedszkolu integracyjnym, opisuje ich zachowania podczas zabaw z innymi dziećmi, w stosunku do rodziców, nauczycieli i podczas zajęć dydaktycznych. Moje badania oparte są na wywiadach ze specjalistami oraz na własnej obserwacji.

Przeobrażenia więziennictwa zmierzają w kierunku humanizacji i zwiększania znaczenia poprawczej funkcji kary kryminalnej. Służyć temu mają zindywidualizowane, programowane oddziaływania penitencjarne ukierunkowane na osadzonych. Wśród nich istotną rolę w resocjalizacji uwięzionych pełni edukacja. Nauczanie odbywa się w specjalnie tworzonych i odpowiednio wyposażonych szkołach działających przy zakładach karnych. Jest ono obowiązkowe w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjalnej. Głównym celem podjętych badań było poznanie form aktywności edukacyjnej podejmowanej przez osadzonych w zakładach karnych. Do realizacji zamierzeń badawczych wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz technikę ankiety. Ogółem w badaniach uczestniczyło 52 skazanych odbywających karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym we Wrocławiu. Z przeprowadzonej analizy zgromadzonego materiału empirycznego wynika, iż badani skazani byli najczęściej przeciętnymi uczniami. Zdecydowana większość z nich ma wykształcenie zawodowe, są pozytywnie nastawieni do podjęcia kształcenia w toku odbywania kary pozbawienia wolności. Zasadniczym motywem podjęcia nauki była możliwość zatrudnienia po wyjściu na wolność. Najczęściej wybierają zajęcia o charakterze kulturalno-oświatowym. Według nich zdobycie kwalifikacji zawodowych, które uwzględniają aktualne potrzeby rynku pracy ma znaczący wpływ na życie po wyjściu na wolność.

Starzenie się społeczeństw jest zjawiskiem szerzącym się na skalę światową. Z tego powodu należy zwrócić szczególną uwagę na rosnącą liczbę seniorów - ich potrzeby i możliwości oraz skonstruować nowe rozwiązania dla starzejącego się społeczeństwa w zmieniających się warunkach. Starość można przeżywać się w sposób pomyślny i niepomyślny. Zależne jest to od działań, jakich podejmie się jednostka. Nie należy ulegać stereotypom związanym ze starością, postrzeganą jako bierny i bezproduktywny okres. Może być on nową drogą, wypełnioną sukcesami, poznawaniem nowych rzeczy, uczeniem się spędzania czasu z sobą samym i nowym środowiskiem. Warto jest edukować do starości, przez starość i w starości. Uczenie się nie jest przydzielone do określonego wieku, warto zwrócić uwagę na ideę całożyciowego uczenia się. Umożliwia to własna praca, zwana samoedukacją,która odbywać się może za pośrednictwem zasobów internetowych, dzięki czytelnictwu, a także uczestnictwu w różnego rodzaju formach zinstytucjonalizowanych, takich jak Uniwersytety Trzeciego Wieku lub Kluby Seniora.

Praca koncentruje się na instytucji jaką jest Uniwersytet Trzeciego Wieku. Pierwszy rozdział skupia się na genezie i rozwoju UTW. Przedstawiono w nim również strukturę i działanie tej instytucji. Kolejna część pracy poświęcona została zagadnieniu aktywizacji seniorów. Wyróżnione zostały cztery rodzaje aktywności: intelektualna, fizyczna, społeczna oraz kulturalna. W pracy przedstawione zostały również możliwości jakie UTW dają swoim słuchaczom, dzięki czemu mają oni szanse na rozwój pasji i zainteresowań.

Starość jest naturalnym i nieuniknionym procesem w życiu każdego człowieka. Może być doświadczana pozytywnie jak i negatywnie w zależności od kryzysów jakie na swojej drodze napotykają reprezentanci trzeciego wieku. To jakie osoby w późnej dorosłości przyjmują style życia, jakie zadania rozwojowe realizują i postawy przyjmowane wobec starości, ukazują ich adaptację do pojawiających się zmian i ograniczeń. Codzienność seniorów pełna potrzeb i oczekiwań uwidacznia rolę aktywności i aktywizacji. Różne formy działań podejmowanych przez osoby w wieku podeszłym pełnią wiele funkcji oraz niosą za sobą wiele korzyści. Trudności stawiane przez rozwijającą się cywilizację jak i chęć rozwoju powodują, że seniorzy coraz częściej decydują się na aktywność edukacyjną. Osoba w późnej dorosłości jako uczestnik kształcenia ma przed sobą szereg możliwości edukacyjnych i bierze aktywny udział w procesie całożyciowej edukacji.

W niniejszej pracy przedstawiono problematykę aktywności fizycznej wśród dzieci w wieku pięciu lat oraz wpływu na rozwój dziecka. Niniejszy temat wybrałam ze względu na moje zainteresowania dziecka w wieku przedszkolnym, wzięłam pod uwagę dziecko pięcioletnie ze względu na ukształtowany rozwój mowy oraz obraz potrzeb i chęci dziecka. A także ze względu na fakt, iż jestem aktywna fizycznie – lubię biegać, jeździć na rowerze, chodzić po górach oraz pływać. Uważam, że kwestia wychowania fizycznego już w przedszkolu pełni ważna rolę w kształtowania całego organizmu oraz rozwoju fizycznego, psychicznego oraz społecznego u dziecka. Praca składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym omówiona została sylwetka rozwojowa dziecka pięcioletniego, oraz stopień rozwiniętych umiejętności. Zdefiniowano pojęcie aktywności fizycznej, ruchu, a także przedstawiono wpływ na dalszy rozwój dziecka. Zwrócono również uwagę na pozytywne aspekty aktywności fizycznej. W ostatnim podrozdziale opisano jak znaczącą rolą ogrywa nauczyciel, scharakteryzowano obszary oraz jego zadania w pracy z dziećmi. Zwrócono także szczególną uwagę na obecność nauczyciela podczas zajęć fizycznych. W drugim rozdziale opisano pięć scenariuszy zajęć dydaktyczno-edukacyjnych opierających się na tematyce aktywności fizycznej. Na koniec przedstawiono warunki realizacji projektu. W rozdziale trzecim opisana została definicja ewaluacji oraz samo diagnoza zajęć zrealizowanych w Niepublicznym Przedszkolu "Bajkowy Klub Malucha". Szczególnej analizie poddano zachowanie, zaangażowanie dzieci na tych zajęciach oraz pozytywne odczucia, jak zajęcia będą wspominać.

Przedmiotem niniejszej pracy było zbadanie aktywności fizycznej osób starszych na przykładzie słuchaczy Uniwersytetu Senioralnego w Lubinie w województwie dolnośląskim. Okres starości to naturalny etap życia ludzkiego, przeznaczenie człowieka – nie da się od niej uciec. Jednak może mieć ona rozmaite oblicza i przebiegać w różny sposób. Uniwersytety Trzeciego Wieku powstały głównie po to, aby motywować osoby starsze do działania i podtrzymywać ich aktywność w różnych dziedzinach życia. Praca miała być odpowiedzią na pytanie, czy dzięki zajęciom w Uniwersytecie Senioralnym kondycja osób starszych utrzymuje się na wysokim poziomie, a ich życie jest pełniejsze i atrakcyjniejsze. W pierwszym rozdziale teoretycznej części pracy omówiono starość jako jeden z etapów życia ludzkiego. Scharakteryzowano ją w ujęciu biologicznym i psychologicznym. Próbowano, posiłkując się bogatą literaturą na ten temat, sformułować odpowiedź na pytanie: jakie są stereotypy widzenia starości? Omówiono pozytywne i negatywne aspekty tego etapu życia. Dobre i złe strony starości występują naprzemiennie – ma ona więc dwoistą naturę. Ten etap życia człowieka może być smutny, uciążliwy i samotny; może być jednak też pogodny i aktywny. Bieda, cierpienie, choroby, lęk przed śmiercią często biorą górę nad takimi aspektami dojrzałości, jak wiedza, doświadczenie, mądrość życiowa i autorytet. Ludzie starzy nie nadążają za tempem zmian współczesnego świata, brakuje im energii osób młodych. Ponadto rozwój nowych technologii powoduje, że osoby ze starszego pokolenia czują się bezradne i zagubione. Potrzebują pomocy w przystosowaniu się do zmian, ale także wykrzesania z siebie tego zapału i energii, które są charakterystyczne dla ludzi młodych. I chodzi tu nie tylko o zmiany w psychice osób starszych, ale też o podniesienie ich sprawności fizycznej i ruchowej. Drugi rozdział miał na celu przedstawienie form i rodzajów aktywności ludzi starszych. Jako przykład posłużyły propozycje aktywności fizycznej dla osób dojrzałych wiekiem w mieście Lubin. Ukazano korzyści płynące z aktywnego stylu życia, a w szczególności z aktywnego stylu życia w podeszłym wieku. Krótko przedstawiono tu także historię i główne założenia Uniwersytetów Trzeciego Wieku w Europie i w Polsce. Istotnym celem tych placówek jest zachęcanie seniorów do aktywnego i zdrowego trybu życia poprzez różne formy aktywności, a tym samym uświadamianie im, jak znaczącą role odgrywa ruch w życiu codziennym. W rozdziale metodologicznym niniejszej pracy przedstawiono cele, które przyświecały niniejszej pracy. Omówiono również metody i techniki badawcze. Wśród hipotez, które wysunięto, najważniejsza brzmi: aktywność fizyczna osób uczęszczających do UTW w Lubinie wpływa na podniesienie jakości ich życia. Ostatni rozdział zawiera analizę badań własnych, które posłużyły do wyciągnięcia odpowiednich wniosków.

Tematem niniejszej pracy magisterskiej jest Aktywność fizyczna młodzieży w okresie wczesnej adolescencji. Omawiana praca rozpoczyna się wprowadzeniem w tematykę wybranego zagadnienia, poprzez zaprezentowanie ujęcia definicyjnego aktywności fizycznej na podstawie polskiej i zagranicznej literatury. Następnie zostają przedstawione funkcje aktywności fizycznej. W pracy opisano także rolę jaką pełni aktywność ruchowa w odniesieniu do zdrowia zarówno psychicznego jak i fizycznego. Ponadto omówione zostały formy uczestnictwa w kulturze fizycznej. Druga część teoretyczna pracy magisterskiej została poświęcona charakterystyce okresu adolescencji. Opisano w niej rozwój fizyczny, motoryczny oraz psychiczny i emocjonalno-społeczny młodzieży będącej w okresie dojrzewania. Trzecia część omawianej pracy przedstawia metodologiczne podstawy badań własnych. Tutaj zostało omówione zarówno ilościowe jak i jakościowe podejście w badaniach pedagogicznych, a także scharakteryzowano różne paradygmaty badawcze. Opisano wybrane metody, techniki i narzędzia badawcze oraz określono również przedmiot i cel badań, jakim ustanowiono analizę i ocenę aktywności fizycznej młodzieży w okresie dojrzewania. Ponadto sformułowano następujące pytanie badawcze, będące głównym problemem tej pracy: Jakiego rodzaju formy aktywności fizycznej podejmuje młodzież w okresie wczesnej adolescencji? Postawiono również hipotezy badawcze, które zostały potwierdzone lub sfalsyfikowane w trakcie procesu badawczego. Ostatnią część pracy magisterskiej stanowi przedstawienie i analiza wyników badań, przeprowadzonych za pomocą kwestionariusza ankiety. Zgromadzone dane podczas wykonywania badań, pozwoliły na wysunięcie wniosków mówiących o tym, że aktywność fizyczna młodzieży w okresie wczesnej adolescencji jest zjawiskiem podlegającym wielu zmianom. Powodują to przemiany cywilizacyjne zachodzące we współczesnym świecie, a przede wszystkim rozwój elektroniki i mediów oraz inny styl życia. Badania udowodniły, iż sport ma duże znaczenie dla młodzieży, która podejmuje jego różnorodne formy. Natomiast coraz więcej wolnego czasu nastolatkowie wykorzystują na bierne rodzaje rozrywek.

Praca licencjacka dotyczy aktywności fizycznej w edukacji przedszkolnej. Opisuje, w jaki sposób sport wpływa na rozwój motoryczny, psycho-społeczny, poznawczy oraz fizyczny dzieci i jego rolę w życiu przedszkolaka. Omówiona została także rola nauczyciela wychowania fizycznego, kształtującego oraz rozwijającego aktywność fizyczną oraz nawyki prozdrowotne. W ramach pracy licencjackiej przeprowadzony został projekt edukacyjny, który został szczegółowo opisany. Projekt edukacyjny został również przeze mnie zewaluowany, a wnioski z niego oraz wyniki przedstawione zostały w pracy.

Niniejsza praca magisterska jest o aktywności kulturalnej i jej związku z edukacją nieformalną i pozaformalną w oparciu o wypowiedzi członków Klubu Literackiego "Pegaz" w Pile. Składa się ona z trzech rozdziałów. W pierwszym rozdziale wyjaśniam pojęcie kultury oraz opisuję czym są potrzeby kulturalne, opisuję czym jest aktywność kulturalna oraz jakie są jej typy i formy, a także piszę o edukacji osób dorosłych w kontekście jej definicji, funkcji i metod oraz wyjaśniam trzy typy edukacji tj. formalna, nieformalna i pozaformalna. W tym miejscu zajmuję się również charakterystyką rozwoju człowieka dorosłego. Drugi rozdział stanowi zwięzłe przedstawienie metodologicznej strony moich badań. Wyjaśniam pojęcia takie jak: cel badawczy, problem badawczy, paradygmat oraz podział paradygmatów; przedstawiam różnicę między badaniami ilościowymi i jakościowymi; opisuję jakie są metody zbierania danych w badaniach jakościowych. W tym miejscu przedstawiam również jaki problem główny i problemy szczegółowe staną się podstawą moich badań oraz jakim paradygmatem, strategią i metodą będę się posługiwać podczas ich prowadzenia. Ostatnia część mojej pracy magisterskiej, czyli rozdział trzeci to analiza wyników moich badań, przedstawiam w nim grupę badaną oraz analizuję wyniki badań przedstawiając je w kontekście poszczególnych problemów szczegółowych. Pracę wieńczy zakończenie oraz bibliografia wraz z netografią.

Struktura pracy obejmuje trzy rozdziały. W części pierwszej jest zwrócenie uwagi na ujęcie kultury z perspektywy pedagogicznej oraz czym jest uczestnictwo kulturalne. W pierwszym podrozdziale zawarte są różne definicje kultury, aby zbliżyć jej ujęcie z różnych perspektyw, głównie nauk społecznych jak pedagogika, socjologia, antropologia, czyli określenie czym jest uczestnictwo w kulturze. W kolejnym podrozdziale jest przybliżone czym jest owe uczestnictwo w kulturze we współczesnym świecie, oraz jak jest rozumiane. Głównym obszarem przebijającym się w wymienionym podrozdziale są media i pojęcia pokrewne, zatem wszystko co można nazwać dylematami wokół tej kwestii. Pojawiają się również bardziej ,,przyziemne’’ bariery związane z uczestnictwem w kulturze. W kolejnym podrozdziale jest mowa o stylu życia jednostki, czyli przede wszystkim czym jest jak wpływa na aktywność kulturalną, oraz również pojawia się kwestia tożsamości. Natomiast drugą część pierwszego rozdziału poświęcona została tematyce młodzieży. Pierwszy podrozdział to charakterystyka młodzieży według kilku wybranych teorii odnoszących się konkretnych nauk jak psychologia, socjologia czy antropologia. W drugim podrozdziale przybliżona jest tematyka kultury młodzieżowej, a więc czym się charakteryzuję, z czym jest powiązana- subkultura młodzieżowa, kontrkultura, kontestacja oraz kultura popularna i powiązane z nią aspekty i również kultura artystyczna. Ostatni podrozdział tej części przybliża obszar problemów jakie dotykają współczesnej młodzieży. Natomiast trzecia końcowa część pierwszego rozdziału to opis małego miasta, pierwsza część skupia się na ogólnej charakterystyce tego typu miejscowości, druga na problemach, które dotykają ludność mieszkającą w niewielkich miastach, oraz w ostatniej wymienione są główne role społeczności lokalnej, czyli do czego się przyczyniają i w czym pomagają społeczności. Rozdział pierwszy kończy część poświęcona miastu Wołów. Drugi rozdział to zagadnienia związane z podstawami metodologicznymi pracy, a więc cel i problemy badawcze, następnie przybliżony został aspekt na temat paradygmatów w badaniach pedagogicznych: pozytywistyczny, interpretatywny, krytyczny oraz postmodernistyczny. Potem opisywane są kwestie strategii ilościowej i jakościowej, następnie zwrócenie uwagi na metodę badawczą- dlaczego jej wybór jest tak istotny oraz pod koniec rozdziału charakterystyka wybranych technik badawczych, w tym wywiadu, który został wykorzystany w niniejszej pracy. Ostatni rozdział to analiza wyników badań własnych. Analizie poddane zostały wywiady, które prowadzone były z młodzieżą szkół średnich z Wołowa. Zwrócono uwagę na sytuacje młodzieży niewielkiego miasta i ich uczestnictwa w kulturze,oraz jakie jest w tym odniesienie do części teoretycznej.

Tematem pracy jest aktywność kulturalna samotnych matek. Praca składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy z nich dotyczy aktywności kulturalnej i jej uwarunkowań w oparciu o różne definicje tego pojęcia. Kolejny rozdział przedstawia sytuację rodzin ze szczególnym uwzględnieniem rodzin niepełnych, jakim jest samotne macierzyństwo. Z kolei trzeci rozdział opiera się na metodologii badań. Przedstawia założenia badawcze, wyłania przedmiot i cele badań. Przedmiotem jest rzeczywiste uczestniczenie samotnych matek w wydarzeniach kulturalnych, natomiast celem pracy jest poznanie aktywności kulturalnej samotnych matek. Ostatni rozdział to analiza i interpretacja wyników badań, które są oparte na problemie badawczym. Rozdział ten przedstawia, w jaki sposób, samotne matki spędzają czas wolny, jakie są formy aktywności kulturalnej samotnych matek, w jaki sposób samotne matki spostrzegają siebie w roli odbiorców kultury, jaką rolę odgrywa aktywność kulturalna w ich codziennym życiu oraz z jakimi ograniczeniami uczestnictwa w kulturze się borykają. Cały rozdział jest oparty na wywiadzie, który został opisany w rozdziale metodologii badań. Praca powstała w oparciu o literaturę i jest poprzedzona wstępem i zakończeniem, który opisuje cały przebieg pracy, wykazuje rezultaty oraz wnioski prowadzonych badań.