Tematem mojej pracy jest adaptacja społeczna imigrantów z Ukrainy. Celem pracy była próba opisu doświadczeń dzieci imigrantów związanych z adaptacją społeczną. Przedmiotem badań jest adaptacja społeczna dzieci imigrantów, a podmiotem badań są dzieci imigrantów. Praca składa się z trzech części: teoretycznej, metodologicznej i empirycznej, wstępu, zakończenia, bibliografii, netografii oraz aneksu. Pierwsza część składa się z siedmiu rozdziałów. Pierwszy poświęcony jest teoretycznym kontekstom wielokulturowości, gdzie znajdują się wyjaśnienia podstawowych pojęć związanych z pracą, tj. wielokulturowość, międzykulturowość, migracja, socjalizacja, adaptacja społeczna oraz tolerancja. Kolejnym rozdziałem jest wielokulturowość a edukacja. Dalej opisuję praktykę pedagogiczną w edukacji wielokulturowej. Opisałam rolę nauczyciela oraz rodziny w procesie adaptacji społecznej. Wymieniłam i krótko scharakteryzowałam podstawowe bariery psychospołeczne na emigracji. Na końcu przedstawiłam podobieństwa i różnice migracji w XX i XXI wieku. Druga część zawiera metodologiczne podstawy badań własnych. Rozróżniłam tam pojęcie metodologia a metodologia badań społecznych. Przedstawiłam przedmiot i cel badań. Wymieniłam problemy badawcze pojawiające się w moich badaniach. Pokazałam różnicę między badaniami ilościowymi a jakościowymi oraz przedstawiłam, z której będę korzystała podczas swoich badań. Wyjaśniłam pojęcie i opisałam wybraną przeze mnie metodę, technikę i narzędzie badawcze. Na końcu opisałam etyczne założenia badań własnych. Ostatnią częścią jest adaptacja społeczna dzieci imigrantów z Ukrainy w świetle badań własnych, gdzie przedstawiłam wyniki badań, które przeprowadziłam z trójką dzieci z Ukrainy. W aneksie znajduje się mój kwestionariusz wywiadu.

Niniejsza praca dotyczy adaptacji społecznej dzieci sześcioletnich do edukacji wczesnoszkolnej. Adaptacja społeczna to wieloetapowy proces, którego celem jest umożliwienie dziecku jak najlepsze przystosowanie się do warunków środowiska szkolnego. Prawidłowa adaptacja społeczna dziecka sześcioletniego w środowisku szkolnym umożliwia mu odpowiednie wejście w nowe środowisko, jakim jest szkoła. Warunkuje ona nie tylko zadowalające wypełnianie roli ucznia, ale pozwala dziecku nawiązywać poprawne relacje oraz rozwiązywać powstałe sytuacje konfliktowe w grupie rówieśniczej. Pozwala ona dziecku budować pewność siebie, wyrażać własne emocje i jednocześnie rozumieć emocje rówieśników. By określić jakość adaptacji społecznej dziecka sześcioletniego w edukacji wczesnoszkolnej należy zwrócić u niego przede wszystkim uwagę na jego sposób nawiązywania relacji z rówieśnikami, wyrażanie i rozumienie emocji w relacjach rówieśniczych, na sposób komunikacji, sposób zabawy, jak również na formę spędzania czasu wolnego w środowisku szkolnym oraz na jego umiejętność rozwiązywania sytuacji konfliktowych. Celem pracy jest określenie adaptacji społecznej dzieci sześcioletnich w edukacji wczesnoszkolnej.Bez prawidłowego poziomu adaptacji społecznej w szkole dziecko sześcioletnie ma widoczne trudności w prawidłowym funkcjonowaniu w środowisku szkolnym zarówno w obszarze społecznym, emocjonalnym jak i edukacyjnym. Adaptacja społeczna dzieci sześcioletnich w edukacji wczesnoszkolnej jest niezbędna do ich prawidłowego funkcjonowania w środowisku szkolnym biorąc pod uwagę zarówno obszar społeczny, emocjonalny jak i edukacyjny. Poziom adaptacji społecznej dzieci sześcioletnich, które rozpoczynają edukację wczesnoszkolna jest niewystarczający na co wskazują wyniki przeprowadzonych badań.

Przedmiotem pracy jest problematyka dotycząca adaptacji społecznej dzieci z zespołem Downa w placówkach integracyjnych. Celem prowadzonych badań było określenie rozwoju i funkcjonowania psychospołecznego dzieci z zespołem Downa, które umożliwiają im prawidłową adaptację i integrację ze środowiskiem szkolnym. W pracy zostały scharakteryzowane zagadnienia dotyczące terminologii i typologii zespołu Downa, diagnostyki, oraz zaburzeń współwystępujących, wybranych aspektów rozwoju i funkcjonowania konkretnych dzieci, a także problematyką adaptacji społecznej dzieci w placówce integracyjnej. Praca zawiera także metodologiczne podstawy badań własnych w których określony został cel i wyżej wymieniony problem badawczy. Przeprowadzone badania ułatwiły określenie celów szczegółowych, które umożliwiły dokładną analizę problematyki adaptacji społecznej uczniów z zespołem Downa w placówce integracyjnej, zawierającej się w wyrażaniu potrzeb i emocji przez dziecko z zespołem Downa, umiejętności nawiązywania relacji i komunikacji z innymi dziećmi, rozwiązywania konfliktów oraz zakresu samodzielności i przezwyciężania trudności szkolnych. Do prowadzonych badań wybrano metodę indywidualnych przypadków. Grupa obejmowała piątkę dzieci z zespołem Downa z określonych placówek integracyjnych. Dzięki analizie badań możliwe było uzyskanie odpowiedzi na główny problem badawczy, a mianowicie : jak przebiega adaptacja dzieci z Zespołem Downa w placówkach integracyjnych? W wyniku prowadzonych badań istotne były informacje zwrotne, z których wynikało, że umiejętność wyrażania własnych potrzeb oraz prawidłowe manifestowanie swoich emocji, a także umiejętność łatwego i prawidłowego nawiązywania kontaktów i relacji z rówieśnikami pozytywnie wpływa na przystosowanie się dziecka do środowiska szkolnego, chęci do samodzielności, niezależności, a co za tym idzie prawidłowej adaptacji dziecka z zespołem Downa do środowiska szkolnego.

Problematyka pracy jest związana z procesem adaptacji społecznej dziecka z dysleksją rozwojową w środowisku szkolnym. Zwrócono w niej szczególną uwagę na sposoby nawiązywania relacji z rówieśnikami, komunikowanie się oraz wyrażanie i rozumienie emocji. Podjęto również tematykę związaną z metodami oraz formami stosowanymi podczas zajęć wobec uczniów z dysleksja rozwojową. Ponadto wnikliwie opisano stosunek do nauki i obowiązków szkolnych przejawiany przez uczniów. Celem przeprowadzonych badań było określenie adaptacji społecznej dziecka z dysleksją rozwojową w środowisku szkolnym. Badania zostały zrealizowane przy wykorzystaniu metody indywidualnych przypadków, wśród celowo wybranej piątki dzieci z dysleksja rozwojową. Dzięki analizie badań własnych możliwe było uzyskanie odpowiedzi na postawiony w pracy problem badawczy: jak przebiega adaptacja społeczna dziecka z dysleksją rozwojową w środowisku szkolnym. Z przeprowadzonych badań wynika, że proces adaptacji u dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się jest zróżnicowany. Część dzieci bardzo dobrze odnajduje się w szkole, potrafi zastosować się obowiązujących do norm i zasad. Natomiast pozostali uczniowie nie są w stanie samodzielnie funkcjonować podczas lekcji i mają duże problemy w relacjach z rówieśnikami. Są wyobcowani i charakteryzują ich trudności w komunikowaniu się.

Adaptacja społeczna skazanych po opuszczeniu zakładu karnego to praca magisterska, która przedstawia przebieg adaptacji skazanych. Głównym celem jest zbadanie jak wygląda proces ich adaptacji po wyjściu na wolność. Rozpatrywane są czynniki oraz bodźce zewnętrzne jakie wpływają na adaptację oraz jak byli więźniowie radzą sobie po opuszczeniu zakładu karnego. Omówione zostały aspekty pomocy penitencjarnej i postpenitencjarnej, jak i również działania w tym zakresie.

Przedmiotem pracy jest problematyka adaptacji społecznej uczniów z niepełnosprawnością ruchową w placówce integracyjnej. Wnikliwie zostały scharakteryzowane zagadnienia dotyczące wybranych aspektów niepełnosprawności w ujęciu teoretycznym, rozwoju i funkcjonowania psychospołecznego dziecka z niepełnosprawnością ruchową, a także problematyki adaptacji społecznej dziecka z niepełnosprawnością ruchową w zintegrowanym środowisku szkolnym. Niniejsza prace to efekt realizacji projektu badawczego, którego celem była analiza przebiegu procesu adaptacji społecznej uczniów z niepełnosprawnością ruchową w placówce integracyjnej. Przeprowadzone badania zmusiły mnie określenia celów szczegółowych, które umożliwiły wnikliwą analizę problematyki adaptacji społecznej uczniów z niepełnosprawnością ruchową w placówce integracyjnej. Dzięki analizie badań własnych możliwe było uzyskanie odpowiedzi na postawiony w pracy problem badawczy, jakim było pytanie: jak przebiega proces adaptacji społecznej ucznia z niepełnosprawnością ruchową w placówce integracyjnej? W rezultacie uzyskałam informację zwrotną, iż adaptacja uczniów z niepełnosprawnością ruchową przebiega pomyślnie dzięki zaangażowaniu ze strony placówki integracyjnej w ten proces.

Tematem pracy jest adaptacja społeczno-kulturowa Polaków, którzy reemigrowali z Jugosławii i osiedlili się w powiecie bolesławieckim po drugiej wojnie światowej. Praca zawiera teoretyczne rozdziały o emigracyjnej historii Polski, roli rodziny w kształtowaniu tradycji, historii Polaków w Jugosławii, jak również trudności, jakie napotykają emigranci. Cześć badawcza opiera się na analizie wywiadów trzech kobiet, które przyjechały w 1946r. do Bolesławca z Jugosławii.

Przedmiotem swojej pracy badawczej uczyniłam zdiagnozowanie problemów adaptacyjnych doświadczanych przez studentów z pogranicznym zaburzeniem osobowości. Poznawczym celem prowadzonych przeze mnie badań jest jakościowy opis i analiza procesu adaptacji studentów z pogranicznym zaburzeniem osobowości do warunków uczelni wyższej. Celem praktycznym jest określenie zakresu wsparcia oraz działam wychowawczych w pracy ze studentami dotkniętymi pogranicznym zaburzeniem osobowości. Wyniki badań mogą zarysować kierunek działań pedagogicznych zmierzających do poszerzenia świadomości na temat pogranicznego zaburzenia osobowości oraz możliwych do stworzenia i wykorzystania form wsparcia dla studentów. W rozdziale I przedstawiony zostaje student w kontekście szkoły wyższej. W celu dogłębnego zrozumienia sytuacji ówczesnego studenta rozpoczynającego studia, ukazana została historia kształcenia na poziomie wyższym począwszy od Akademii Platońskiej, na ówczesnym uniwersytecie skończywszy. W rozdziale II omówione jest zaburzenie osobowości z pogranicza. W celu zrozumienia społecznego kontekstu funkcjonowania osób pogranicznym zaburzeniem osobowości, niezbędne jest ukazanie kryteriów diagnostycznych pogranicznego zaburzenia osobowości zgodnie z DSM IV i ICD-10 oraz geneza i symptomatologia BPD. W rozdziale III przedstawione są metodologiczne podstawy badań własnych. Dookreślony został przedmiot i problematyka badań oraz zaplanowana procedura badawcza. Rozdział IV powstał w oparciu o badania własne. Omówiona została adaptacja badanych studentów do warunków szkoły wyższej. W tym celu badane przypadki zostały scharakteryzowane w kontekście założonych obszarów eksploracyjnych. Konieczne było sprecyzowanie specyfiki pogranicznego zaburzenia osobowości wśród badanych oraz sposobu wypełniania przez nich roli studenta. Wśród badanych przypadków wyłonione zostały również obszary koniecznego wsparcia. W większości badanych przypadków pograniczne zaburzenie osobowości utrudnia adaptację studentów do warunków uczelni wyższej. Badani doświadczają problemów emocjonalnych, które w znacznym stopniu uniemożliwiają im realizację obowiązków studenckich. Adaptacja studentów z pogranicznym zaburzeniem osobowości jest procesem złożonym. Łączy w sobie swoistą triadę autorytarnego stylu wychowawczego-nieprzystosowawczego rysu osobowości-braku wsparcia. Na podstawie przeprowadzonych badań, określiłam zakres wsparcia oraz działań wychowawczych w pracy ze studentami dotkniętymi pogranicznym zaburzeniem osobowości. Myślę, że wyniki moich badań mogą dać wyraźny sygnał uczelniom do przemyślenia kierunku działań profilaktyczno-terapeutycznych realizowanych w akademickich murach. Starałam się wzbogacić dorobek badawczy z zakresu pedagogiki; liczę, że wzbudzę zainteresowanie badaczy tematem i przyczynię się do jego dalszej eksploracji.

Głównym przedmiotem zainteresowań niniejszej pracy jest adaptacja studentów zagranicznych do studiów w Uniwersytecie Wrocławskim. Wybrany temat jest aktualny w czasach olbrzymiej mobilności. Opisałam w swojej pracy studia za granicą oraz adaptację do nowego społeczeństwa, języka, kultury, nowych wymagań uczelni, a także odnalezienie się w środowisku z tymi czynnikami. Badania w mojej pracy, których dokonałam polegały na przeprowadzeniu wywiadu z osobami z zagranicy, które doświadczyły przebieg procesu adaptacji.

Tematem mojej pracy jest rola emocji w życiu dzieci w wieku przedszkolnym oraz umiejętność wyrażania ich w odpowiedni do danej sytuacji sposób. Poszerzanie ich świadomości w obrębie prawidłowego rozpoznawania emocji oraz wiedzy, jak sobie z nimi radzić, może zmniejszyć zachowania agresywne i pomóc im rozwijać kompetencje społeczne. Problematyka pracy mieści się w obszarze nauczania społeczno-emocjonalnego dzieci w wieku przedszkolnym. Zwraca uwagę na istotę zdrowia emocjonalnego oraz wpływ zabawy na rozwój człowieka i kształtowanie w nim prospołecznych postaw. Wybór tematu jest związany z coraz większym problemem wzajemnej współpracy między dziećmi, napadami złości oraz ubóstwem językowym w zakresie mówienia o swoich przeżyciach i uczuciach. Praca ma charakter projektowy. Składa się z trzech głównych rozdziałów. Pierwszy dotyczy problematyki mojej pracy w świetle literatury przedmiotu, drugi stanowi prezentację projektu działań edukacyjnych, a trzeci ewaluacji moich działań. Projekt został przeprowadzony w całości w docelowej grupie pięciolatków i zawiera szczegółowy opis procesu osiągania moich celów. Możliwość jego ewaluacji pomogła mi w udoskonaleniu obszarów mojej praktycznej wiedzy pedagogicznej oraz w stworzeniu refleksji nad podjętymi przeze mnie działaniami i ich istotą.

W obecnych czasach zjawisko bezrobocia dotyka coraz więcej ludzi. Pozostawieni bez pracy bezrobotni, muszą się zmierzyć z otaczającą rzeczywistością. Szczególnie trudna sytuacja dotyczy osób po pięćdziesiątym roku życia. W momencie utraty pracy muszą się oni liczyć z ogromnym trudem jej ponownego znalezienia. Poszukując pracy przegrywają oni z osobami młodymi. Mimo posiadanego doświadczenia nie spełniają oni wielu innych wymagań. Oferty pracy nie są dostosowane do ich potrzeb, związanych z wiekiem. Często muszą się oni zmierzyć z dyskryminacją i stereotypami dotyczącymi tej grupy wiekowej. Bezrobotni, mieszkający w małych miasteczkach lub na terenach wiejskich mają utrudniony dostęp do zatrudnienia. Bezrobocie występujące w powiecie wieluńskim ma w dużej mierze charakter sezonowy, dlatego wzrasta ono w miesiącach jesiennych oraz zimowych.

Niniejsza praca zatytułowana „Adopcja dzieci przez pary homoseksualne w opinii osób świeckich i duchownych” ma charakter badawczy. Głównym zamierzeniem pracy było zbadanie stanowiska przedstawicieli duchowieństwa oraz ludzi świeckich wobec zagadnienia adoptowania dzieci przez osoby będące w związkach homoseksualnych. Szczegółowe cele niniejszej pracy obejmowały zbadanie stosunku osób świeckich i duchownych wobec adopcji, zbadanie sposobu rozumienia homoseksualizmu przez przedstawicieli tych dwóch stanów oraz zbadanie poziomu tolerowania przez nich osób homoseksualnych. Praca składa się z czterech rozdziałów poprzedzonych wstępem. Trzy początkowe części ukazują teoretyczne ujęcie, natomiast czwarty rozdział obejmuje przedstawienie rezultatów badawczych oraz analizę i interpretację wyników badań. Pierwszy rozdział teoretyczny przedstawia definicję adopcji, historyczny zarys ewoluowania tego zagadnienia oraz aspekty prawne z nim związane. W drugim rozdziale natomiast zaprezentowana została definicja homoseksualizmu, opis zmian, jakie zaszły w postrzeganiu homoseksualistów na przestrzeni czasu oraz przedstawiony został stosunek przedstawicieli Kościoła do problemu homoseksualizmu. Trzecia część niniejszej pracy obejmuje metodologiczne założenia badań własnych. Przedstawia on cele, problemy, metody, techniki , narzędzia, zmienne, wskaźniki, teren badań i populację, jak również organizację i przebieg badań. Czwarty rozdział natomiast prezentuje wyniki przeprowadzonych badań, które zostały pozyskane od respondentów poprzez wykorzystanie techniki ankiety. Część ta prezentuje także konkluzje sformułowane na podstawie rezultatów badawczych.

Adopcja to ogromna szansa dla wielu ludzi, aby stworzyć pełną rodzinę – zarówno dla rodziców, którzy, często z przyczyn zdrowotnych, nie mogą posiadać biologicznych dzieci, ale przede wszystkim dla bezbronnych dzieci, które nie mogę same zadbać o swój los. Dzięki połączeniu tych dwóch stron każda z nich ma szansę na szczęśliwe życie pełne miłości. W swojej pracy próbuję ukazać proces adopcji międzynarodowej poprzez historie opowiedziane przez rodziców. Jednak nie każde zdanie wypowiedziane przez rodziny adopcyjne oznacza wyraz szczęścia i spełnienia – są to bardzo szczere rozmowy, podczas których pojawiły się też słowa pełne frustracji, kolejnych problemów na ich drodze. Wywiady te stanowią obraz ich własnej drogi adopcyjnej, płynęły prosto z serca. Temat adopcji międzynarodowych jest mi szczególnie bliski ze względu na pracę w międzynarodowej agencji adopcyjnej. Spotykając na swojej drodze wielu ludzi z całego świata uznałam za niezwykle urzekające podejście rodziców adopcyjnych – przede wszystkim ich miłość, otwarcie, ogromny szacunek do innych ludzi. Uważam, iż jest to temat warty szczególnej uwagi – kiedy rodzice adopcyjni, bez względu na koszty, na odległość, na czas, potrafią zrobić wszystko, aby koniec końców przytulić swoje dziecko i zabrać je do domu. Wywiady, przeprowadzone przeze mnie z rodzinami adopcyjnymi, to potężny zbiór ich emocji, wspomnień, refleksji.

W pracy omawiam agresję i przemoc uczniów względem nauczycieli w placówkach edukacyjnych i wybrane ich uwarunkowania. W pierwszym rozdziale zostały opisane podstawy teoretycznie z uwzględnieniem wpływu środowiska rodzinnego, szkolnego, mass mediów a także cech osobowości. Rozdział II zawiera podstawy metodologiczne badań własnych, w tym pomiar zmiennych i charakterystyka próby. Rozdział III zawiera prezentację rezultatów badań. Omawiam badane zjawiska w kontekście więzi z rodzicami i nauczycielami oraz cech osobowości psychopatycznej. Wszystkie te zmienne ujawniały powiązania ze skłonnością do przemocy wobec nauczycieli w mniejszym lub większym stopniu. Najsilniej oddziaływała więź z nauczycielami. Budowanie dobrej relacji nauczyciel-uczeń jest więc kluczowym czynnikiem chroniącym w omawianej kwestii